Een album wat een anti-hollywood vibe in de naam draagt? Hell yeah! Lekker rebelleren, daar houd ik wel van. Het Finse Battle Beast komt met een nieuwe plaat: No More Hollywood Endings. Heavy metal meets rock meets power metal!
Aanvankelijk past Battle Beast niet helemaal in mijn straatje en heb ik het op een paar nummers na altijd links laten liggen. Een goede vriendin is hier echter helemaal weg van en raakte enorm enthousiast bij het idee van een nieuw album. Laat ik dan maar eens de moeite nemen om de muziek eens onder de loep te nemen. Fun fact: de band heeft de Wacken Metal Battle van 2010 gewonnen, wat tevens de start van hun carrière werd. Het grotere publiek kreeg wind van de Finnen en de ene na de andere prijs werd in de wacht gesleept. Waar een Metal Battle al niet goed voor kan zijn!
Het inmiddels vijfde album van de Finnen, No More Hollywood Endings, tikt de vijfenveertig minuten aan en presenteert een aardig potje rock versus heavy metal, opmonterende melodieën en een fijne blend tussen rauwe en zeer schone zang. Wat mij na een aantal luisterbeurten opvalt, is dat het album afgelopen is voor ik er erg in heb! Als men dat kan presteren, dan moet ik toch erkennen dat hij goed bezig is. De plaat bevat ook een aantal verrassende elementen en een gedegen afwisseling. Laten wij die eens doornemen.
De opener gooit de deur meteen open door op de eerste seconde gelijk de orkestratie en alle instrumenten te laten starten. En we zijn wakker! Noora Louhimo laat ook al gauw van haar horen met een fijne borststem, waarvan de afronding lekker rauw en rock-achtig is. Wat het bad-ass rock imago bij haar zang nog verder doet aanwakkeren is dat ze bij de laatste noten ‘van het randje af valt’. Dit is een zangtechniek waarbij de laatste noot niet in dezelfde pitch wordt vastgehouden, maar afzakt naar een lagere pitch. Prima start, zeg ik zo. Dan volgt de titeltrack met een kalmerend stukje orkestratie (voor zo’n tien seconden) en gaat het over in een zeer melodische gitaarpartij. Opnieuw laat Noora weer interessante zangtechnieken horen en heeft de band opnieuw een best pakkend nummer.
Verrassing nummer twee: The Hero. We wanen ons terug naar de jaren tachtig, naar de tijd van Genesis, Foreigner, Def Leppard en vele anderen. Vanwaar deze uitstap naar de vorige eeuw, denkt u? Luister maar eens naar de toetsen en de drums in dit nummer. Alle eighties kids en een ieder die deze generatie bewust heeft meegemaakt zullen de klank gelijk herkennen. Oh, en nog een mooi compliment voor de gitaarsolo in dit nummer: mega tof uitgevoerd en gewoon ronduit sexy!
De rest van het album zit ook aardig in elkaar. Met de uitzondering van de track Piece Of Me dan wel. Deze kon mij niet helemaal bekoren. Maar deze (voor mij dan) ‘misser’ maakt de band gelijk goed met de prachtige ballad I Wish. Een heerlijk zeurderig en meeslepend nummer, vol met mooie melodieën en een stukje melancholie. Hierna volgt een stukje epische en euforische herrie in Raise Your Fists. Een krachtig nummer met een net zo krachtige titel. Het tempo gaat omhoog met The Golden Horde en bij vlagen komt er een vergelijking met Arch Enemy uit het Doomsday Machine-tijdperk bij mij omhoog. Absoluut niet wat ik had verwacht, maar ik dank u zeer! De afsluiter van de plaat houdt het tempo nog eventjes aan, maar bevat ditmaal meer opslepende melodieën.
Tja, en daar zit je dan met je goede gedrag, jezelf af te vragen wat er in vredesnaam is gebeurd. Het moment waarop je beseft dat het nieuwe album van Battle Beast best goed werkt en klinkt! Een band waar ik mijzelf nooit helemaal in heb kunnen vinden weet ineens te overtuigen. Het album No More Hollywood Endings heeft een krachtige formule en weet de luisteraar van begin tot eind geboeid te houden. Goede composities, lekker veel dynamiek en afwisseling en alom getalenteerde muzikanten die prima presenteren wat zij kunnen. Ook de productie is haarfijn en loepzuiver. Dit draagt ook bij aan een fijne beleving.
Chapeau, Battle Beast. U hebt mijn geest doen verrijken met deze plaat. Dat toont toch wel weer aan dat jullie het vak prima verstaan. En nu is de tijd voor bier en bijkomen gekomen… Kippis (proost)!
Score:
81/100
Label:
Nuclear Blast Records, 2019
Tracklisting:
- Unbroken
- No More Hollywood Endings
- Eden
- Unfairy Tales
- Endless Summer
- The Hero
- Piece of Me
- I Wish
- Raise Your Fists
- The Golden Horde
- World on Fire
Line-up:
- Noora Louhimo – Zang
- Joona Björkroth – Gitaar, zang
- Juuso Soinio – Gitaar
- Eero Sipilä – Basgitaar, zang
- Janne Björkroth – Keyboard, zang
- Pyry Vikki – Drums
Links: