Baptism – Grim Arts of Melancholy
Northern Heritage, 2008
Baptism is al een tiental jaar actief en staat garant voor sublieme black metal van de donkerste soort. Nochtans genieten deze Finnen niet veel bekendheid, en misschien zitten de soms vrij gelimiteerde releases daar voor iets tussen. Doch, als je ziet hoe ver gereserveerde bands als
Het nieuwe album is een logische volgende stap. De productie is opnieuw verbeterd, in de zin dat de instrumenten afgelijnder en iets steviger in kaart zijn gezet. Vooral het gitaargeluid is subliem, en niet alleen door de productie trouwens. De kille droefheid die veruitwendigd wordt in de gelaagdheid van de gitaren is zwartgallig tot en met. Zelfs een Shining komt in gedachten. De lang aangehouden meeslepende riffs zorgen trapsgewijs voor een aangrijpend reliëf in de muzikale beleving. De drums maken het geheel nog sfeervoller en accentueren de riffritmes met overeenkomstige patronen in stijl en klank, en niet meteen met snelheid. Een mens als deze wordt er lyrisch van, en dat is niet zo verwonderlijk. Ik word het stilaan kotsbeu om begrippen als ‘degelijk’, ‘prima’ of ‘foutloos’ voor de 665ste keer boven te halen voor een black metalband met meer wil dan kunde . Om mottig van te worden.
Baptism heeft het vernuft om een sfeer neer te zetten door middel van compositie alleen al. Niet alleen de razende nummer, ook de neerslachtige mid-tempo creaties hebben een diepgang van jewelste, los van productie of materiaal. Dit is klasse!
Omwille van de inhoudelijke woordwaarde die de nummers bevatten, is het vocale gedeelte meer op de voorgrond gezet. De verstaanbaarheid ligt, rekening houdend met het genre en de noisy sound, relatief hoog, iets wat in vorige releases niet het geval was. Spijtig genoeg is het niveau van het Engels belabberd laag. Even dacht ik zelfs dat er een Fransoos aan de microfoon gezet was. Gelukkig klinkt het allemaal zo demonisch en bezeten dat ik het hem graag vergeef. De zelfverklaarde profeet des onheils ontpopt zich wederom tot verdoemd fantoom vol verbale visioenen en vervult zijn noodlottige rol met glans.
Grim Arts of Melancholy is een schitterende plaat geworden. Dreigend en diepgaand, haat jegens hemel en grimmig als hel. Met een grootse productie in plaats van de modieuze grotproductie.
Aan ieder die black metal een warm hart toedraagt, gaande van oudere Emperor tot moderne Deathspell Omega of zelf Mgla, haal dit in huis. Einde propaganda.
Tracklist:
- A Dream Of War And Illumination
- Only Death
- Malicious Rites
- In This Painful Life
- True Devotion
- Depressed Void
- Flames
- Melancholy Of A Journeying Soul
Line-up:
- Kommander Lord Sargofagian – Vocals, all instruments
Links: