Ik heb ook deze plaat even laten liggen, want de vorige plaat van Aversions Crown (Tyrant), wist me in eerste instantie minder bij de ballen te grijpen dan in tweede instantie. Niet dat het plots een uitzonderlijk sterk uitgezaaid klasse album werd of iets dergelijks, maar bij dit soort van deathcore herrie moet je soms op plaat de eenzijdigheid overwinnen om te komen tot de kern. Aversions Crown zit nog steeds op Nuclear Blast, en dat betekent toch wel wat.
Het uitstel levert ook nu een hogere inschatting in. De eerste luisterbeurten had ik – net zoals vele anderen wellicht – wat last van de triggers in de drums, het in volume regelmatig onderbedeelde melodische gitaarwerk en het typische gekeelde gescream. Naarmate de luisterbeurten zich optelden, kwamen er meer momenten van herkenning, van inleving en herkenning. De deathcore is geen constante blende meer van verschillende stijlen, maar heeft ook memorabele riffpartijen die in ieder subgenre zouden passen. Soms heb je ook het gevoel naar een black/death plaat te luisteren, of naar een brute beatdown hardcoreschijf. Het gedoseerde razen en blazen is wat minder artificieel dan op Tyrant, terwijl het organische klankpalet breder geworden is. Dat komt de geloofwaardigheid en de luisterbereidheid ten goede. Het duurt met andere woorden niet alleen minder lang eer je de diepgang ontdekt, het kost ook veel minder moeite om deze uit te luisteren. Meer zelfs: nummers als Hybridization en Erebus halen mijn deathcoreverzamelaar. Goed zo!
Score:
79/100
Label:
Nuclear Blast, 2017
Tracklisting:
- Void
- Prismatic Abyss
- The Soulless Acolyte
- Hybridization
- Erebus
- Ophiophagy
- The Oracles Of Exitence
- Cynical Entity
- Stillborn Existence
- Cycles Of Haruspex
- Misery
- Odium
Line-up:
- Mark Poida – Keel
- Chris Cougan – Gitaar
- Jayden Mason – Drums
- Kevin Butler – Gitaar
- Steve – Bas
Links: