Avatarium – Hurricanes and Halos

Of Marcus en Leif nu zin hebben om dit jaar te debuteren met de prima band The Doomsday Kingdom, of niet; het heeft geen invloed op het schrijfproces van het Zweedse Avatarium. Maar goed ook, want The Girl With The Raven Mask uit 2015 was een schot in de roos, met een combinatie van psychedelische oldies en traditionele doom, naar de hand van doommeester Leif Edling (Candlemass, Krux). Het vervolg vinden we dit jaar in de vorm van Hurricanes and Halos, en alle verwachtingen worden ingelost.

Het is eigenlijk al duidelijk vanaf de eerste minuut op Into The Fire/Into The Storm, waarvan de band ook een lyric video uitbracht. Een song die meteen bewijst dat Avatarium een eigen cocktail maakt, waar dit keer weer iets meer psychedelische seventies in schuilt, maar die toch ook een eigen smaakje heeft. Terwijl The Starless Sleep misschien nog iets meer aanleunt bij de stijl van een band als Blues Pills, klinkt de sahara-akoestiek met verweven doomgedreun op Road To Jerusalem werkelijk verfrissend. Halverwege de tracks komt er een heerlijke flow in het nummer en de dromerige zanglijn van Jennie-Ann maakt dat het al even goed binnenhapt als de twee nummers waarvan de band een clip vrijgaf.

En stilvallen doet het niet, niets is werkelijk minder waar. Deze plaat kent wel wat hoogtepunten, maar niets blijft zo hangen als de track Medusa Child, waarop de band een heerlijk contrast aanreikt. De slepende gitaarlijnen van het refrein en de kruiperige doomriffs in het nummer staan haaks op de lieflijke zanglijnen die Jennie-Ann hier en daar aanbrengt. Even later gooit de band het roer om en wordt het einde van deze track een uitmuntend staaltje psychedelische doom, voorzien van een flippend stukje synth.

Hoewel dit niveau niet meer bereikt wordt op de volgende tracks, kan nergens gesproken worden van een echt dipje, enkel van een sfeervol rustpunt als When Breath Turns To Air, waarop atmosferische gitaarlijnen en vintage synthklanken een heerlijk dromerige track plaatsen. Dit had eigenlijk een alternatieve track kunnen zijn van een vintage band als Blues Pills, om even een ademmoment te voorzien op een geladen plaat. Voor even dan, want met A Kiss (From The End of The World) krijgen we weer een zwaardere track op ons bord met hier en daar wat rustigere stukjes die zelfs wat Pink Floyd-aura uitstralen. Niet het hoofdgerecht van dit nieuwe album, maar de punten zijn al binnen voor deze Zweden.

Jaarlijstmateriaal, wat dacht u? Hoewel het kamp wat in tweeën verdeeld lijkt en heel wat mensen ervan balen dat Avatarium mee tapt uit het seventies vaatje, zijn er genoeg argumenten aan te halen om vast te stellen dat deze Zweden er een eigen product van weten te maken dat daarbij nog kwalitatiever is dan het voorgaande. Misschien hebben Marcus en Leif al een oplossing voorzien in de vorm van The Doomsday Kingdom voor de traditionele doomers (hoewel ook die band niet traditioneel pur sang te noemen is), of misschien moet heel het hokjesdenken gewoon eens stoppen en moet iedereen de bezieling van deze band maar eens doorgronden.

Score: 

90/100

Label:

Nuclear Blast Records, 2017

Tracklisting:

  1. Into The Fire/Into The Storm
  2. The Starless Sleep
  3. Road To Jerusalem
  4. Medusa Child
  5. The Sky at The Bottom of The Sea
  6. When Breath Turns To Air
  7. A Kiss (From The End of The World)
  8. Hurricanes and Halos

Line-up:

  • Leif Edling – Bas
  • Lars Sköld – Drums
  • Marcus Jidell – Gitaar
  • Rickard Nilsson – Orgel
  • Jennie-Ann Smith – Zang

Links: