Soms is het een dilemma of je een band een review schenkt op een site die toch wel gericht is op metal. In het geval van het Finse Auri is dat nog niet het geval geweest, maar doorheen de jaren doemde de naam van dit project toch wel vaker op. Een bijkomende reden om deze band toch even te bespreken, is dat we er wat kopstukken uit het bekende Nightwish in terugvinden, zoals bezieler Tuomas Holopainen en zijn echtgenote Johanna Kurkela, die het ooit nog maakte tot in de finale van het songfestival. Zij worden bijgestaan door Troy Donockley, eveneens actief binnen Nightwish. De mooie harmonie en de droomlandschappen zijn er zeker ook bij Auri, maar de metal is compleet afwezig. Progfolk dan maar, om het kind een naam te geven.
De naam van het album doet al vermoeden dat het om de derde full-length gaat; het debuut vond plaats in 2018. Op zich zijn er wel wat verschillen tussen de vorige platen en deze derde langspeler, die iets meer ambient en atmosferisch aanvoelt dan het voorgaande, maar het is niet dat de opzet van de band erg veranderd is doorheen deze jaren. Het trio geeft zelf aan dat de bandnaam gericht is op een personage uit de ‘Kingkiller Chronicle’-boeken van de Amerikaanse fantasieschrijver Patrick Rothfuss.
Zonder die boeken gelezen te hebben, durf ik me wel een idee te vormen van de aanwezige epiek op basis van de platen van Auri. Aan een bespreking van individuele nummers heeft eigenlijk niemand een boodschap voor wie een beeld wil krijgen van wat op deze plaat staat. Denk aan de luchtigere passages van latere Nightwish, waarbij de prachtige instrumentale gelaagdheid eigenlijk het meest uitmuntende is, ook in het geval van dit project. Een soort Nightwish ‘light’, als je wilt, met sommige passages die toch wel erg in die stijl passen (Blakey Ridge steekt erbovenuit). Toch voelen sommige nummers wat tribaler aan en doemt er af en toe wat Enya-atmosfeer op, of nog eerder de sfeer van het Japanse Kokia. Persoonlijk vind ik het mooi, maar mocht er meer met dreiging gespeeld worden. De nummers durven op die manier behoorlijk lang te worden. Het blijft allemaal ook wat braaf klinken, misschien ook doordat de lieflijke stem van Johanna het geheel van begin tot einde aan mekaar weet te breien. Misschien mis ik op dat vlak wat diversiteit.
Score:
75/100
Label:
Nuclear Blast, 2025
Tracklisting:
- The Invisible Gossamer Bridge
- The Apparition Speaks
- I Will Have Language
- Oh, Lovely Oddities
- Libraries of Love
- Blakey Ridge
- Helios
- Museum of Childhood
- Shieldmaiden
- A Boy Travelling With His Mother
Line-up:
- Johanna Kurkela – Viool, zang
- Tuomas Holopainen – Synth
- Troy Donockley – Fluit, gitaar
Links: