Asking Alexandria – Where Do We Go From Here?

We hebben allemaal die nummers, verborgen in een afzonderlijke afspeellijst, die we alleen beluisteren met onze oordopjes in. Van die bands die zich officieel onder het metalgenre scharen, maar eigenlijk stiekem ook onder het kopje generieke meuk vallen, waardoor we aarzelen om er voor uit te komen dat we ook van deze muziek kunnen genieten. Mijn speakers worden af en toe blootgesteld aan een flinke dosis metalcore en vanaf 25 augustus is er Where Do We Go From Here van Asking Alexandria om uit mijn luidsprekers te knallen. Met riffs die steviger zijn dan je ochtendkoffie voor een lange werkdag, en teksten die variëren van enigszins diepgaand tot lekker overdreven, is het tijd om deze nieuwe van een guilty pleasure eens onder de loep te nemen.

Het album trapt af met het in juni uitgebrachte Bad Blood. Na een intro van een paar seconden knalt de band direct het nummer in met stampende thrash, afgewisseld met enkele melodieuze momenten. Het begint met een fijne gitaarriff en drumbeat, trekt zich even kort terug voor het couplet, om vervolgens in het refrein, aangedreven door blastbeats, los te barsten. Het korte, kalme stukje zorgt voor extra impact in de breakdown die volgt, mogelijk de zwaarste van het hele album.

Tegelijk met Bad Blood is ook Psycho uitgebracht. Dit nummer verschilt compleet van zijn tegenhanger en laat daardoor meteen duidelijk de wisselende stijlen horen die er op het album te vinden zijn. Hierin kan er onderscheid gemaakt worden tussen de wat luchtigere, poppy nummers en de zwaardere metalnummers. Samen met Bad Blood vallen Things Could Be Different, Nothing Left, Let The Dead Take Me en Kill It With Fire onder die laatste categorie. De verschillende thema’s zijn dus vrij gelijkaardig verdeeld.

Helaas zijn de coupletten van Psycho zo abominabel slecht, dat ik opgelucht ben dat ik het nummer niet eerder gehoord heb. Anders was ik wellicht niet eens aan het album begonnen. De aanvang lijkt veelbelovend met een vleugje akoestische gitaar gevolgd door een pakkende riff. Echter glijdt het couplet dat volgt af naar een soort r&b-sfeer, alsof Justin Timberlake een poging heeft gedaan om een metalnummer te componeren. Een combinatie die naar mijn mening nooit het daglicht had mogen zien. Toch, als je de weg naar het refrein weet te vinden, tref je daar een aanstekelijk en ietwat popachtig muzikaal stukje aan. Het is jammer voor de sterke momenten in het nummer, maar wat mij betreft is Psycho helaas geen geslaagd experiment op het album.

Gelukkig zijn er nog voldoende nummers op het album te vinden die wel in de smaak vallen! Neem bijvoorbeeld Dark Void, dat een mooie brug slaat tussen de diverse stijlen die ze te bieden hebben. De schreeuw van zanger Danny Worsnop aan het begin van het nummer introduceert het ruigere thema dat doorheen het nummer regelmatig terugkeert, maar dat ook afgewisseld wordt met zachtere, melodieuze teksten tijdens het refrein. Bovendien bevat het nummer een krachtige breakdown die perfect past bij de robuuste aard van deze muzikale kant van het album.

Al met al biedt het album genoeg aanstekelijke nummers om het een kans te geven. Er is een aangename variatie tussen de tracks, hoewel deze opvallende afwisseling van stijlen niet altijd bij iedereen in de smaak zal vallen. Toch is het de moeite waard om Where Do We Go From Here? eens te beluisteren. Vooral het krachtige Bad Blood en het korte Kill It With Fire sprongen er voor mij uit, en hebben zeker hun plekje in mijn persoonlijke ‘guilty pleasure’-afspeellijst verdiend.

Score:

70/100

Label:

Better Noise Music, 2023

Tracklisting:

  1. Bad Blood
  2. Things Could Be Different
  3. Let Go
  4. Psycho
  5. Dark Void
  6. Nothing Left
  7. Feel
  8. Let The Dead Take Me
  9. Kill It With Fire
  10. Holding On To Something More
  11. Where Do We Go From Here

Line-up:

  • Danny Worsnop – Vocalen
  • Sam Bettley – Basgitaar
  • Ben Bruce – Gitaar
  • Cameron Liddell – Gitaar
  • James Cassells – Drums

Links: