Artisian – Seargate Le Reothadh
Infernus Rex, 2008
Het leven van een redacteur gaat niet altijd over rozen. Dat is iets wat mij vorig jaar pijnlijk duidelijk werd toen ik de vorige cd van Artisian voor mijn kiezen kreeg. Ik vond mezelf achteraf nog akelig mild met een score van 37 punten voor een cd waarvan een enkel weerzien in de cd-kast me nachtenlang badend in het angstzweet wakker houdt. Je kan begrijpen dat een herontmoeting met de band middels een nieuwe langspeler mij niet goedgehumeurd stemde.
Toch probeer je het maar vanuit een positief oogpunt te belichten, maar al na een nummer of drie zakt de moed mij al in de schoenen. De zelfbenoemde black/extreme metal van dit Britse trio is van bijzonder lage kwaliteit. Het is bijzonder te noemen dat ze er in geslaagd zijn een lompe cd in elkaar te spelen zonder enige vorm van sfeer of muzikale capaciteiten en ook nog eens opnemen in een akoestiekloze isoleercel. En met bijzonder bedoel ik dat de band hierbij zichzelf ook nog eens serieus lijkt te durven nemen. Er valt weinig goeds te melden, en dat voor een plaat die (Wodan zijn dank) minder slecht is dan zijn voorganger. Het geheel is ietsje minder rommelig, de zang iets minder irritant en de speelduur gelukkig minder dan een half uur.
Voor een desperate poging me optimistischer te stemmen blijkt het bijgeleverde hoesje me ook weinig te bieden. Toegegeven, de plaatjes en vormgeving zijn best te pruimen, maar zodra de Intertoyslyrics opdoemen kan ik er echt niet meer tegen. Artisian, hou alsjeblieft op!
Tracklist:
- Madam Sin
- Lost in the Forest of Eternal Insanity
- Desert Storm
- …and Darkness Prevails
- Through my Eyes You See Destruction
- Mother of Satan
- Beneath a Blood Red Sky
- Desolate Landscapes
- Harsh Reality & Death to Humanity
- Cailleach – Oidhche
- Seargte le Reothadh
Line-up:
- Moloch – Vocalen, Gitaar
- Syreoth – Gitaar
- Verdelet – Drums
Links: