Artefact – Son Of Solstice
Hardebaran 2004
Ik heb de promo schijf van het franse Artefact nu al zo’n kleine 3 weken thuis liggen en ik heb hem zo af en toe eens gedraaid. Ik moet zeggen dat ik Son Of Solstice
errug goed kan waarderen na een aantal luisterbeurten. De eerste gedachte was: hmmm, dit is niet een bijster goede release, black met veel te veel akoestische breaks en een matige grunt.
Maar nu ik er toch eens goed voor ben gaan zitten en deze schijf aandachtig heb beluisterd moet ik mijn eerste mening voor 180 graden omdraaien. Dit is een geweldige release.
Het eerste nummer van deze schijf “Menhir” begint met een prachtig akoestisch intro, geloof me nou maar want deze jongens kunnen heerlijk pingelen op zo’n akoestisch ding, en na dit intro spat het nummer uiteen
in snelle drums en hakkende Opeth-achtig aandoende riffs. In tegenstelling tot Opeth wordt er gebruik gemaakt van meer black georienteerde grunts. Akoestische breaks maken dit nummer vreselijk spannend (en doen mij onbewust denken aan een band zoals Agalloch) en een gelikte gitaarsolo maakt het feest compleet.
Het tweede nummer “Antares / Son Of Solstice” is een geheel ander verhaal. Dit nummer schiet flink uit de startblokken en geeft me een Emperor-achtig gevoel. Krachige hakkende drums en super snelle riffs staan als een huis. Op de helft van dit nummer wordt even gas terug genomen en draagt een fluisterpassage zeer bij aan de
grimmige sfeer die dit nummer uitstraalt. Zelf een trash aandoende gitaar solo past perfect in dit nummer. Het instrumentale nummer “Omen” is werkelijk geweldig. Koorwerk komt hier ineens om de hoek kijken en een geweldige melodie lijn voert hier de boven toon. Een speciaal effect wat over de drum gegooid wordt die de sound van je ene oor naar je ander oor laat vliegen is werkelijk erg origineel gevonden. Ik denk bij dit nummer sterk aan Opeth maar een rip off is dit zekers niet.
Even gas terug nemen met het nummer “Codex”. Prachtig akoestisch gepingel a la “Kveldsanger” van Ulver wordt hier ten toon gespreid. Heerlijk. Dat ik aan Ulver denk is niet zo vreemd als het hierop volgende nummer “Allegiance” een meerstemmig mannenkoor begin kent. Dit is een over het algemeen een wat meer terughoudend nummer wat bijdraagt aan de afwisseling van het album. Dit nummer klokt meer dan 8 minuten en is mijns inziens de parel van dit album. Heerlijk de meerstemmige mannenkoren, hypnotiserende riffs en keyboardlijnen.
“Towers Of Equinox” is de waardige afsluiter van deze schijf en doet me terug verlangen naar de begin jaren van Dimmu Borgir ten tijde van Stormblast. Dit is gewoon een pracht release die je even goed op je in moet laten werken om het allemaal goed te kunnen bevatten. Ik kan maar 1 ding zeggen: gaat dit zelf eens horen!!!
Tracklist:
- Menhir
- Antares / Son Of Solstice
- Oracle
- Onslaught
- Omen
- Codex
- Allegiance
- Towers Of Equinox
Line-up:
- Guillaume – Guitar
- Pascal -Guitar
- Sebopathe – Vocals
- Nico – Drums
- Alexis – Bass
Links: