Archaize – Liberation
Eigen Beheer, 2014
Nieuw en Australisch, vol goede wil en nog meer alcohol. Deze heren spelen thrash metal, groove metal en nog een hoop andere metal, en brengen voor het eerst (logisch) een album uit. Ze zijn met zovelen in die situatie.
Archaize vind ik echter wel iets hebben. Het is 75% Pantera en alleen daarvoor zou ik ze moeten afbreken tot op het bot. Helaas is de overgrote meerderheid (vooral Amerikaanse) groove/thrash-bands massaal veel slechter dan dit hard doorbeukende gezelschap en is er geen Pantera meer, dus van mij mag het. Archaize is behoorlijk lomp, waarschijnlijk omdat het stiekem ook van US deathmetal en de betere deathcore houdt, maar blijft wel binnen de verstaanbare en headbangbare normen. Daarbij kan het best wel progressief/technisch klinken en dan komen Biomechanical-souvenirs terug boven (check Let Go). Ik wil dit dan ook graag aanraden aan liefhebbers van Amerikaanse metal gaande van Pissing Razors tot hedendaagse Lamb of God. Ik ben eigenlijk wel benieuwd naar de reacties van die mensen …
Tracklisting:
- Dreaming Into Reality
- Funeral Skies
- The Gates Will Rise
- Bound to Die
- Road to Self Destruction
- Let Go
- Sunset
- Murderous Flattery
- Metal Exorcism
- In a Time of Need
Line-up:
- Scott Niblock – Keel
- Matt Tyson – Gitaren
- Mike Hammer – Drums
Links: