Arch / Matheos – Sympathetic Resonance
Metal Blade Records, 2011
Op de keper beschouwd is Sympathetic Resonance een nieuwe Fates Warning-plaat met de legendarische John Arch achter de microfoon. De huidige live-bezetting van de Amerikaanse progband speelt op dit album mee en de Fates Warning-invloeden, zowel oud als nieuw, zijn niet van de lucht. Neem daarbij de unieke love it or hate it-kopstem van Arch en je kan je voorstellen dat de Fates Warning-liefhebbers die al sinds 2004 droog staan voor wat betreft nieuw studiomateriaal deze release likkebaardend tegemoet moeten hebben zien komen.
Na zijn, enigszins gedwongen, vertrek in 1987 heeft Arch zich, buiten een auditie als zanger van Dream Theater, niet meer laten horen in de muziekwereld. De in 2003 uitgebrachte EP A Twist Of Fate waar Jim Matheos en Mike Portnoy hun bijdrage aan leverden was een aangenaam teken van leven dat naar meer smaakte. Dik acht jaar later hebben Arch en Matheos tijd in hun agenda’s weten te vinden om een full length uit te brengen.
Om kort te gaan. Sympathetic Resonance is het beste dat Jim Matheos op plaat heeft gezet sinds A Pleasant Shade Of Gray uit 1997. Vergeet de albums van Fates Warning nadien, de experimentele uitstapjes met Kevin Moore binnen OSI: dit is waar de liefhebber naar heeft gehunkerd. Sympathetic Resonance klinkt als de logische opvolger van Awaken The Guardian, het album waarmee Arch zijn carrière (tijdelijk?) afrondde bij Fates Warning. Door her en der wat moderne invloeden die ook al op de laatste Fates Warning-platen en met name op de OSI-platen aanwezig zijn, klinken de zes tracks verre van gedateerd. Arch lijkt niets aan kracht te hebben ingeboet en geeft met zijn kenmerkende, zangerige stemgeluid iets extra’s aan de bijzonder goed in elkaar stekende songs.
De eerste vier tracks weten mij het meest te bekoren. Het bijna een kwartier tellende Stained Glass Sky bezorgt mij keer op keer kippenvel. De combinatie tussen de zang van Arch en het gitaarspel van Matheos is hier op zijn best. De smaakvolle herkenbare solo’s van Frank Aresti die her en der opduiken versterken de nostalgische gevoelens. Ook het drumwerk van Bobby Jarzombek mag er zijn. Maar bovenal zijn het toch vooral de naamgevers van Sympathetic Resonance die dit werkje tot een must-buy voor de progressieve metalfans maken. Jammer dat de plaat naar het einde toe iets aan kracht inboet en het gaspedaal wat wordt losgelaten. Anders was Sympathetic Resonance een klassieker in de dop geweest.
Ik ben benieuwd naar de toekomst. Arch heeft nog steeds een drukke baan en zal zijn podiumangsten moeten overwinnen alvorens hij met zijn oude bandmakkers Sympathetic Resonance op de planken ten gehore kan brengen. Hopelijk aangevuld met nummers van de eerste drie Fates Warning-albums. De band blijft ondertussen toeren met Ray Alder, eveneens Redemption, en concreet zicht op nieuw plaatwerk is er niet. Echt duidelijkheid over de toekomst geeft bandbrein Matheos niet. Maar getuige dit meer dan geïnspireerde Sympathetic Resonance weet ik wel waar zijn voorkeur naar uit gaat, maar kan hij daar om begrijpelijke redenen geen uitspraak over doen.
Tracklisting:
- Neurotically Wired
- Midnight Serenade
- Stained Glass Sky
- On the Fence
- Any Given Day (Strangers Like Me)
- Incense and Myrrh
Line-up:
- John Arch – zang
- Jim Matheos – gitaar
- Frank Aresti – gitaar
- Joey Vera – bas
- Bobby Jarzombek – drums
Links: