De Oostenrijkse band Anomalie ken ik vooral van hun eerste platen: Between The Light en Refugium. Deze twee heren, want zo staat het toch in de biografie (of is het een éénmansband met grondlegger Marrok die de lakens uitdeelt en het werk verdeelt), brengen post-black metal. Tranceformation, dat uitkomt via het AOP label, is intussen het vierde volwaardige album. Ergens in 2017 verscheen ook nog Visions. De eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat ik deze toch over het hoofd heb gezien. Op de nieuwe plaat kunnen we ons eveneens verwachten aan een gastbijdrage van Enthroned-frontman Nornagest, doch ook Rotting Christ-boegbeeld Sakis Tolis is van de partij. Beide heren kan je beluisteren respectievelijk op nummer twee en vijf van de plaat.
De zangpartijen op deze Tranceformation zijn veelal van cleane makelij en op zich is dat voor de muziek een goede keuze. Ik krijg hierdoor zo nu en dan wel een wat rockachtig gevoel, wat op zich geen kwaad kan. Luisteren we naar de eerste maten dan valt op dat het productioneel meer dan snor zit. Zeker de krachtige drum- en baspartijen zitten goed in de mix. De productie laat voldoende ruimte om de vele rustige, kabbelende, verhalende stukken te laten ademen.
Ondanks bovenstaande positieve elementen kunnen de eerste twee nummers, Trance I, The Tree en Trance II, The Relic me niet helemaal bekoren. De typische post-elementen zijn allemaal aanwezig maar op de één of andere manier zijn de riffs te weinig boeiend. Nornagests bijdrage op Trance II, The Relic, kan het nummer toch ook niet helemaal redden. Trance III, Alive kabbelt voort op een te saai hoofdthema, zeker in de beginmaten. Gelukkig vindt Lukas Schintli zijn weg wel, enkele tellen later, naar de blastbeat. Grofweg kan je echter wel stellen dat doorheen heel het album ook hij maar al te vaak blijft vasthangen in te gezapige drumpartijen.
En wat brengt Sakis Tolis? Op Trance V, Cerulean Sun kunnen we zijn gastbijdrage horen. En zoals we de brave man kennen, trekt hij alle registers op geheel eigen wijze open. Het nummer lijkt hem wel op het lijf te zijn geschreven. Luister daarvoor naar de repetitiviteit in de gitaren. Bijzonder ook is de integratie van een vioolthema. Al bij al toch een erg sterk nummer, misschien wel het sterkste op de plaat.
Voor mij in zijn geheel een wat teleurstellend vervolg op de eerdere platen van dit Anomalie, geesteskind van multi-instrumentalist (en live-gitarist bij Harakiri For The Sky) Marrok. De reden hiertoe is het net iets te vaak ontbreken van enige vorm van doorgedreven agressiviteit. Misschien is het bewust, maar voor mij wordt er dan weer net iets te vaak op de rem geduwd.
Score:
70/100
Label:
AOP records, 2021
Tracklisting:
- Trance I: The Tree
- Trance II: Relics
- Trance III: Alive
- Trance IV: Nemesis
- Trance V: Cerulean Sun
- Trance VI: Eternal Burden
- Trance VII: A Feverdream
Line-up:
- Marrok – Zang, gitaar, bas, synth
- Lukas Schlinti – Drum, percussie
Links: