Anomalie – Integra

Geschreven door op 15-11-2018 om 19:00.

Het is tijd voor een verschijnsel in een theorie die binnen een bepaald model of paradigma niet verklaard kan worden. Puur en alleen vanwege de bandnaam voelde ik mij al aangetrokken tot dit album. We hebben het hier over de Oostenrijkse band Anomalie. De twee heren brengen dit jaar geen album, maar een EP uit: het bijna dertig minuten durende Integra. Één ding kunnen wij allen wel aannemen met een dergelijke titel: de muziek is vast en zeker onveranderd (integra is Latijn voor ‘onaangeroerd’).

Het album start met Rebirth. Duistere oorlogstrommels en vallende waterdruppels vullen mijn kamer, terwijl er langzaam een chant wordt opgebouwd. Ruim tweeënhalve minuut zit ik lichtelijk gespannen op mijn stoel te wachten waar zij verder mee komen. En warempel, word ik toch even aangenaam verrast met een bak pleurisherrie! Post-blackmetal van de hoogste kwaliteit met een flinke scheut melancholie staat er op het menu en grijpt mijn aandacht volledig bij de lurven.

Deze euforie zet zich voort in het opvolgende Aurora, wat naar mijn idee een machtig nummer moet zijn om live te spelen. Vooral het bombastische einde doet deze gedachten bij mij oproepen. Een zweefmomentje vinden we ook op deze plaat, bij de start van Temples. De elementen die dit nummer noemenswaardig maken zijn de drums, melancholische gitaarlijnen en een intense grunt. De mannelijke koorzang in de refreinen maken het plaatje af. Dit alles resulteert in dat Temples verreweg mijn favoriete nummer is.

Met nog zeven minuten te gaan, eindigt deze reis op een epische manier met Deliverance. Vooraf denkend aan het gelijknamige meesterwerk van Opeth, was mijn nieuwsgierigheid gewekt. Het heeft helaas niet dezelfde impact als toen ik het gelijknamige nummer van de Zweden voor het eerste hoorde, maar heeft in zijn eigen genre absoluut recht van spreken.

Het mooie aan deze EP is dat ik hem nietsvermoedend heb uitgekozen met het idee van: “Oh, die doe ik wel eventjes”. The joke is on me, though! Inmiddels heb ik de plaat al een goede tien keer geluisterd en raak ik steeds verder verzot. De laatste keer dat ik zo enthousiast werd van een soortgelijke band en release was bij het Duitse Firtan met Okeanos. Alleskunner Marrok heeft echt alles uit de kast gehaald om een overdonderde atmosfeer neer te zetten en alsof dit nog niet bedwelmend genoeg is, gooit drummer Lukas Schlintl met zijn krachtige drums er nog een schepje intensiteit bovenop.

Integra grijpt je bij de lurven van de eerste tot de laatste minuut en verleidt je na afloop keer op keer om hem nog eens te gaan luisteren. Het is net als een verslaving waar je op terug blijft vallen. Mijn dank aan Anomalie is dan ook zeer groot. In dit bizarre jaar waar al zoveel geweldige albums zijn uitgekomen, krijgen de Oostenrijkers het voor elkaar om een plekje in mijn persoonlijke top tien te bemachtigen. Een aanrader voor de (post-)blackliefhebbers die hen nog niet kent!

Label:

AOP Records, 2018

Tracklist:

  1. Rebirth
  2. Aurora
  3. Temples
  4. Deliverance

Line-up:

  • Marrok – Zang, Gitaar, Basgitaar, Keyboard, Percussie
  • Lukas Schlintl – Drums

Links: