The Dark: The Love That Once Was is een eenmansproduct van Anibal Ojeda. Hij besloot dit album te schrijven nadat zijn moeder bijna stierf aan dementie. Doorgaans worden dit soort thema’s voorzien van een treurige muzikale omlijsting. Denk bijvoorbeeld aan een gelijksoortig project dat Ed Warby met The 11th hour uit de grond stampte.
Zo worden in opener Eulogy gitaarmuren opgetrokken, maar komen er ook weemoedige melodieën voorbij die in de verte herinneren aan bijvoorbeeld My Dying Bride. Aan de andere kant wordt er ook wel energiek doodgestampt. In het titelnummer van deze EP bijvoorbeeld. Dat is een nummer dat eerder de post-metal verkent. Door de herhalende gitaarlijn die opdoemt doet het bij vlagen denken aan Russian Circles, maar ook een band als Ghost Brigade is nooit ver weg. Het is gelijk het enige nummer met zang. En Anibal vult de zangpartijen niet onverdienstelijk in. Het doet wel wat denken aan de manier waarop Colin van Amenra brult: overtuigend en gemeend. En dat allemaal volvet geproduceerd. Het helpt dat Anibal een uitstekende timing heeft wat betreft het plaatsen van zijn teksten boven op de groovende riffs. De EP gaat verder met het nummer Daisy, dat vooral een filmisch karakter heeft en uitstekend fungeert als afsluiter.
The Dark: The Love That Once Was is een prima EP geworden en verdient het om geluisterd te worden. Draai je regelmatig Amenra, Ghost Brigade of The Ocean? Luister dan ook eens naar Anibal Ojeda.
Label:
Eigen Beheer, 2022
Tracklisting:
- Eulogy
- The Dark: The Love That Once Was
- Daisy
Line-up:
- Anibal Ojeda – Alles
Link: