…And Oceans – Cypher
…And Oceans (AO) heeft inmiddels 4 volledige albums
uitgebracht, een demo/live cd en een split. Toch, zo las ik in een interview in
de mindview, beschouwen ze deze cd als hun tweede. Maakte AO eerst nog
”standaard” blackmetal, bij A.M.G.O.D. stapten ze over naar de industriële
kant en ontstond volgens hen een nieuwe band.
Ik heb de verindustrialisering van blackmetal altijd al
iets geweldig gevonden en was dan ook erg blij met A.M.G.O.D., blackmetal met
heerlijke bliepjes en piepjes en af en toe het voorbij suizen van een heerlijke
gabberbeat. Cypher is gaat verder waar A.M.G.O.D. ophielt, maar of deze cd nog
blackmetal te noemen is, weet ik niet. “The Kovenant” (is dat nog blackmetal)
meets “Fear Factory” is het eerste dat in me opkomt. Weirde zang met zeer
strakke drum/gitaar patroontjes vage keyboards en stampende beats. Af en toe
hoor je nog blackmetal elementen terug, maar ze zijn moeilijk te vinden. Zoals
bij elke cd heten de heren ook deze keer weer anders. De huidige line-up:
- K3nny
– Vocals - Q –
Bass - P3t3 –
Gui74r - 7 –
Gui74r - 54mi –
Drum5 - 4n7i –
K3bo4rd5
AO
is altijd al een ster geweest in het verzinnen van vreemde/lange songtitels, zo
ook nu: “Angelina: Cthonian Earth: Her
Face Forms Worms” en “Nail: An Odessy In Flesh: Celebrate The New Skin” om
er maar eens twee te noemen. Nummers bevatten vaak korte teksten waarvan vooral
de refreintjes vaak herhaald worden. Alle nummers hebben lekker pakkende
melodietjes en soms krijg je zelfs de neiging tijdens het refrein lekker mee te
gaan blèren.
Cypher is wederom een lekkere plaat al had ik er na
A.M.G.O.D. toch ietsje meer van verwacht, te weinig black naar mijn smaak.Vond
je echter de laatst genoemde zeer goed te pruimen of kan je “The Kovenant –
Animatronic” niet vaak genoeg horen, ren dan naar de platenboer om em te
kopen. Anders handjes af.