An Autumn For Crippled Children – The Light Of September

De melo-dramatische Friezen van An Autumn For Crippled Children laten sinds 2010 een combinatie van black metal en shoegaze op de wereld los. Het debuutalbum Lost was mijn eerste positieve kennismaking. De daaropvolgende albums deden het ook allemaal prima bij uw redacteur van dienst. Kan The Light Of September mij ook bekoren en in vervoering brengen?

Het recept is in ieder geval in grote lijnen hetzelfde gebleven. De vocalen klinken agressief en naargeestig tegelijkertijd. Een prestatie an sich. Tijdens de bekende dromerige passages kijk ik nog altijd graag naar de grond onder mijn voeten. Het is en blijft een merkwaardige combinatie. Maar wel eentje die echt werkt, voor mij in ieder geval. De parallel met een band als Deafheaven ligt voor de hand. Met name de felle krijszang. Op compositorisch gebied gaat het meer richting het neerslachtige Lifelover en Alcest, waarbij An Autumn For Crippled Children op thematisch gebied ergens tussen hoop en vrees balanceert.

An Autumn For Crippled Children is er in geslaagd om op The Light Of September innemende en verontrustende songs op plaat te zetten. Daarnaast is de term vreemd genoeg ook op zijn plaats. Dit hoor je al gelijk tijdens de eerste minuten van het titelnummer waarmee het album aftrapt. Het keyboard zou zo rechtstreeks uit de jaren tachtig kunnen komen. En in zekere zin hoor ik er ook wel iets van het Utrechtse Laster in terug. Na het horen van dit titelnummer zou ik met een gerust hart durven sterven. Uitzonderlijk goed! Bijna onvermijdelijk zakt dit gevoel tijdens het tweede nummer New Hope een beetje weg. Niet dat het slecht is wat An Autumn For Crippled Children laat horen, maar het uitzonderlijk hoge niveau van het titelnummer wordt niet meer gehaald. Dat neemt niet weg dat de rest van het album meer dan de moeite waard is om te beluisteren.

Wat valt er nog meer te horen op The Light Of September?

Tegendraadse drumritmes contrasteren met hoge keyboardtonen tijdens Hiding In The Dark. Het instrumentale Lovelorn begint in eerste instantie kalm, bijna tegen het bedwelmende aan. Net als je denkt dat dit de ideale track is om de oudste sport ter wereld te beoefenen, valt de fuzzige gitaar in al zijn ruizigheid je slaapkamer binnen. Dat vergeef je An Autumn For Crippled Children direct. De sfeerzetting is intens en het kan toch niet veel beter worden dan dit. Fragility heeft een heerlijk nerveuze opbouw die goed aansluit bij het vorige nummer. Dat wil zeggen dat men kalm aanvangt. De torenhoge eruptie is echter onvermijdelijk wanneer schreeuwer MXM zijn gal spuwt. Zo kom je uiteindelijk toch nog aan een hoogtepunt.

The Silence Inside zorgt ervoor dat je weer rustig in je zetel kunt plaatsnemen. Al is het slechts van korte duur, want de verschillende lagen in het nummer ontvouwen zich. Met de achterliggende pianotonen zou ik dit nummer wonderschoon durven noemen. A New Day Has Come brengt auditief geweld op een onderlaag van hypnotiserende ritmes en een triest kleurend keyboardpallet. Still dreaming opent met een werkelijk grandioze, haast punkachtige benadering. Om daarna in een oogwenk een synergie tussen het melancholische gitaarwerk en het keyboard te creëren. In de basis blijft dit nummer ongeveer hetzelfde, maar door het weglaten of toevoegen van enkele kleine variaties ontstaat er een totaal andere lading. Zo complex kan simpel dus ook zijn. The Golden Years als mooie afsluiter, waarbij nog eenmaal een melancholisch en desolaat gevoel wordt gebracht voordat dit album eindigt en mij koud en verstomd achterlaat. Terwijl het al oktober is. Gelukkig is er een replay knop om deze emotioneel beladen trip direct opnieuw te ervaren.

Je moet The Light of September meerdere malen beluisteren om het echt goed een plaats te kunnen geven. De puzzelstukjes vallen dan vanzelf op zijn plaats. En ja, ik ben best wel lyrisch over The Light of September. Deze Friese band doet namelijk niet onder voor bijvoorbeeld een band als Deafheaven. De ‘feel’ van dit album is tijdloos. En dat is gelijk ook de voornaamste reden dat de liefhebbers van black en shoegaze deze zeker moeten checken!

Score:

87/100

Label:

ConSouling Sounds, 2018

Tracklisting:

  • The Light Of September
  • New Hope
  • Hiding In The Dark
  • Lovelorn
  • Fragility
  • The Silence Inside
  • A New Day Has Come
  • Still Dreaming
  • The Golden Years

Line-up:

  • TXT – Bas, Keyboards
  • CXC – Drums
  • MXM – Zang, Gitaren, Keyboards

Links: