Ammit – Mass Suicide / Steel Inferno

Geschreven door op 07-08-2004 om 11:46.

Ammit – Mass Suicide / Steel Inferno
From Beyond Productions, 2004

Uit het Chileense Santiago komt de old school black/thrash band Ammit, voor mij onbekend tot dit moment. De band bestaat al sinds 1991, en na wat demo’s en rehearsals werden in 1998 en 2000 2 albums op tape uitgebracht, en de cd “Extreme Speed Satan” volgde in 2003. Op deze cd zijn de twee tape albums, “Mass Suicide” en “Steel Inferno”, samengebracht en aangevuld met 3 nieuwe nummers. Deze cd geeft dus een beeld van hoe de band vroeger klonk en wat we kunnen verwachten van de nieuwe cd, die waarschijnlijk ook via From Beyond Productions gereleased zal worden.

Ammit Mass Suicide

Ammit laat hier en daar zijn inspiratiebronnen Venom, Bathory en de oude Sodom duidelijk doorschemeren. De cd begint met “Mass Suicide” uit 2000, wat een lekker old school sfeertje heeft en meerdere bizarre interludes ertussen heeft zitten. Zo ook het Spaanse (geloof ik) nummer “Posesión”, wat na zo’n vreemde passage waarin de zanger vooral “woehoe” verkondigt, het gaafste nummer op deze cd blijkt te zijn. Hoog tempo, smerige gitaarsolo en old school geluid, zoals het ooit hoorde. Het Chileense accent van de zanger is duidelijk, en de teksten van de band zijn redelijk simplistisch. Aan de songtitels is af te lezen dat de onderwerpen van die teksten ook niet bijster origineel zijn. Maar dat simplisme is ook wel een beetje de charme van old school (black/thrash) metal, titels als “Welcome Antichrist” en “Kill all the Angels”.

“Steel Inferno” uit 1998 volgt de 9 nummers van “Mass Suicide” op; deze cd is dus niet chronologisch. Dat lijkt een vreemde keuze, maar na het luisteren van de cd blijkt dat “Mass Suicide” een stuk beter en interessanter is dan “Steel Inferno”. Een saai begin van een cd is nogal dodelijk voor de verkoop en luisterbaarheid, zullen ze bij From Beyond gedacht hebben. Waar “Mass Suicide” nog best leuk klonk over het geheel gezien, kent “Steel Inferno” nauwelijks lichtpuntjes. Het overall tempo is lager en de songstructuur bestaat vooral uit simpele bluesschema’s die behoorlijk snel gaan vervelen. Ook op “Steel Inferno” ontbreekt het niet aan uiterst vage interludes.

De 3 nieuwe nummers tenslotte halen het niveau van “Mass Suicide” ook niet, en de stem van de zanger lijkt een stuk achteruit gegaan: tijdens het luisteren liet het stemgebruik af en toe een pijnlijke grimas op mijn gelaat verschijnen. Wel zijn er weer lekker smerige gitaarsolo’s te horen, die zijn op “Steel Inferno” niet echt bij me aangekomen. Concluderend kan ik stellen dat “Mass Suicide” een leuk album was, een duidelijke verbetering sinds “Steel Inferno”, maar Ammit lijkt dit niveau weer kwijtgeraakt te zijn (al heb ik de cd “Extreme Speed Satan” uit 2003 niet gehoord).

Tracklist:

    Mass Suicide 2000

  1. Intro: Morbid Sound / God is the Devil
  2. Blasphemy and Lust
  3. Kill all the angels
  4. Mass Suicide
  5. Intro: The Holy Trinity of Incest and Agony / Burner
  6. The Red Light
  7. Intro: Desecratión / Posesión
  8. Welcome Antichrist
  9. Outro: Resureccion y Lapidacion

    10. Steel Inferno 1998

  10. Plagues of Death
  11. Vengeance Command
  12. Black Candles
  13. Violent Poison
  14. Death Moon
  15. Conspiracy
  16. Possessed by Evil
  17. Ritualistic Crime
  18. Outro: Steel Inferno

    19. Studio session 2004

  19. Bring Death
  20. Cuero Negro (Black Leather)
  21. Utaud (Coffin)

Link: