Alter Bridge – AB III
Roadrunner Records, 2010
Alter Bridge kwam, wat mij betreft, enige jaren terug als een aangename verrassing naar boven geschoten en stond binnen no-time op grote podia als headliner en werd, ook buiten de metalwereld, snel populair. Even leek het er op dat de band even snel weer zou verdwijnen omdat de diverse bandleden ook in allerlei andere projecten en bands opdoken. Dat zal wel de reden zijn waarom we drie jaar op een nieuw plaatwerk moesten wachten. De moeite van het wachten wordt echter ruimschoots beloond. AB III heet het nieuwe album en wie na het beluisteren van dit album nog niet overtuigd is van de kwaliteiten van deze band, die gaat dat niet worden ook. Maar wat mij betreft is dit één van de betere albums van dit jaar.
Nadat de samenwerking in Creed in 2003 op de klippen liep, besloten drie van de bandleden een nieuwe band op te richten genaamd Alter Bridge. Het debuut op cd heette One Day Remains, kwam in 2004 uit en werd juichend ontvangen. De grootste bekendheid en populariteit bij het grote publiek in de USA verwierf men via de WWE, je weet wel die maffe vrij worstelaars, die muziek van hen gebruikten op diverse manieren. Het label van destijds bleef echter aansturen op een reünie van Creed en uiteindelijk besloot men van label te wisselen. In 2007 kwam het tweede album Blackbird uit en wederom waren de kritieken veelal lovend. Met de terugkeer van Creed in 2009 en de intensieve contacten van zanger Myles Kennedy met onder anderen de restanten van Led Zeppelin leken de dagen van Alter Bridge geteld, ook al bleef men ontkennen. Men blijkt goed met de druk om te kunnen gaan en een wereldtour van Creed te kunnen combineren met het opnemen van materiaal voor AB III. Alter Bridge leeft, en hoe…
IJzersterke gitaren en dito vocaal werk, intensiteit en afwisseling. Ongetwijfeld zijn dat de belangrijkste pluspunten van deze release. Maar dat niet alleen. Het geheel zit fraai in elkaar en luistert gemakkelijk weg, zonder dat het echt een makkelijk muziekje wordt. Verder is de productie dik in orde en maakt de band steeds de indruk alles onder controle te hebben en prima op elkaar ingespeeld te zijn. Nummers die er bovenuit steken zijn niet te vinden, maar ook geen lelijke eendjes, de kwaliteit is constant. De band is gegroeid, speelt wat duisterder en voegt wat meer prog in het toch al complexe geheel.
Alter Bridge stond vooraf niet op mijn lijstje van bands die vermoedelijk hoog zouden scoren dit jaar, maar doet het met AB III wel. Myles Kennedy groeit uit tot een echte grootheid op zijn gebied en maakt wat mij betreft vooral het verschil tussen Creed en Alter Bridge. De kwalitatieve stap voorwaarts geheel aan hem toeschrijven gaat echter te ver, want ook de overige muzikanten en dan met name gitarist Mark Tremonti zetten prestaties van belang neer. Ik ben onder de indruk, echt waar. Live werd de Heineken Music hall platgespeeld, nu zijn de thuisblijvers aan de beurt. Hoort zegt het voort!
Tracklisting:
- Slip To The Void
- Isolation
- Ghost Of Days Gone By
- All Hope Is Gone
- Still Remains
- Make It Right
- Wonderful Life
- I Know It Hurts
- Show Me A Sign
- Fallout
- Breathe Again
- Coeur D’Alene
- Life Must Go On
- Words Darker Than Their Wings
Line-up:
- Myles Kennedy – Lead vocals, guitars
- Mark Tremonti – Guitar, vocals
- Brian Marshall – Bass
- Scott Philips – Drums
Links: