Alfahanne – Vår Tid Är Nu

Alfahanne is een Zweedse darkmetalband die invloeden van punk en black metal weet te fuseren. Blijkbaar zijn we op de redactie van Zware Metalen niet helemaal wild van deze band want ik moet al goed zoeken in onze archieven en teruggaan tot het gezegende jaar 2013 om een schrijven te vinden over het toenmalige album, Alfapokalyps. Dit Vår Tid Är Nu is album nummer vijf en brengt hen terug naar het Dark Essence label. De vijf heren hebben er een heel arsenaal aan gasten bijgesleurd. Ik noem ze even op: Nattefrost van Carpatian Forest, Spellgoth van Horna, Nattfursth van Sorhin en Doedsadmiral van Nordjevel. Dan heb je volgens mij ingrediënten voor een explosieve cocktail in de blender gestopt. Nu, eerst zien dan geloven, of in ons geval: eerst horen, dan geloven.

De heer Bart was in zijn schrijfsel, nu al ruim een decade geleden, van mening dat Alfahanne vergeten waren vies en necro te klinken. Benieuwd of de band, die toch een verleden heeft in de blackmetalwereld, op dit nieuwe werkstuk wel zo kunnen klinken. 9:e Cirkeln klinkt, na een creepy intro, toch best vettig en necro, wat vermoedelijk te maken heeft met de productie, het geluid van gitaren en bas maar ook met de keuze om de scherpe, screamerige vocalen iets meer in het midden van het bed te steken. Het klinkt allemaal als een iets bravere versie van Shining bijvoorbeeld, maar dan met toevoeging van obscure elektronica.

Eremiten, het nummer waarop Nordjevel’s Doedsadmiral zijn bijdrage levert, klinkt lekker ruig en opzwepend. Ook hier weer op het juiste moment de toevoeging van die elektronica en dit in combinatie met een wat naar achter geduwde leadlijn. Licht walsend start Elden Har Vaknat, het duurt maar enkele seconden alvorens je bevangen raakt door een groezelige blackmetalsfeer. Ook dit klinkt toch behoorlijk smerig en necro als je het mij vraagt. Ik ga collega Bart toch eens een appie doen en hem voorstellen dit nieuwe spul van onze Zweedse vrienden tot zich te nemen. Het zou hem zowaar eens kunnen bevallen, net als menig van jullie. Waar heb je Nattefrost van Carpatian Forest bij nodig? Juist, bij een blackmetalnummer met een opzwepende punkdynamiek, Alfa Omega, en laat hem dan maar gewoon vunzige keelgeluiden maken. Hoor ik nu een slidegitaar op Wolfman? Het nummer krijgt in ieder geval ook met wat belletjes een erg aangenaam, opzwepend en even goed een country-achtig gevoel mee. En na twee seconden zing je zowaar het erg aanstekelijke refreintje gewoon mee. Ga gerust zelf verder op zoek naar de andere alleraardigste gastbijdrages op deze plaat.

Ik kan dit nieuwe werk van Alfahanne, Vår Tid Är Nu, op zich wel pruimen. De muziek van dit vijftal schuift toch vlot binnen. De nodige vochtigheid moet je zelf wel nog even voorzien maar dat zou toch geen probleem mogen zijn. Een bad laten vollopen en roestige scheermesjes zoeken is uiteraard niet meteen nodig, maar hou je van dergelijke necrosfeerpartijen, rep je dan als de weerlicht naar de bandcamppagina van deze heren.

Score:

80/100

Label:

Dark Essence Records, 2024

Tracklisting:

  1. Intro
  2. 9:e Cirkeln
  3. Eremiten (Feat. Doedsadmiral)
  4. Elden Har Vaknat
  5. Alfa Omega (Feat. Nattefrost)
  6. Wolfman
  7. När Allt Faller-Kaiken Kaatuessa (Feat. Spellgoth)
  8. 213
  9. Vår Tid Är Nu (Feat. Nattfursth)
  10. Outro

Line-up:

  • Pehr Skjoldhammer  – Zang, gitaar
  • Fredrik Sööberg – Gitaar
  • Jimmy Wiberg – Bas
  • Niklas Åström – Drum
  • Stefan Eriksson – Keyboards

Links: