Alestorm – Voyage of the Dead Marauder

Als we nu eens een spel maken van de review van de nieuwste EP van Alestorm. De uitdaging is om een stuk te schrijven zonder enige referentie aan piraten, pintjes en piemels. Een uitdaging waar zelfs ChatGPT een kluif aan zou hebben (lees: ik probeerde het, het liep spaak en heb het dan maar zelf gedaan). In elk geval weet je ergens dus al wat je kan verwachten en mogelijk is dit kwartier aan materiaal een voorbode voor een full-length en dus een ideale zoethouder.

Regelmatig duikt Patty Gurdy in de line-up van de band op sinds Curse of the Crystal Coconut (2020), maar het is fijn om te horen dat de dame in kwestie nu ook vocalen voor haar rekening neemt op Voyage of the Dead Marauder. Ongetwijfeld een meerwaarde voor de band, want plots kan Alestorm ook de toer van de epische folklore op met een vleugje Amaranthe. Niet dat haar vocalen echt te vergelijken zijn met die van Elize Ryd maar door de interactie met de screams krijg je vocaal wel zo’n sfeer.

Reken er maar op dat Uzbekistan het goed zal doen op de zomerfestivals. De band dacht ongetwijfeld in een gekke bui (ik schreef niet ‘dronken’) om het land te nemen dat het minst met de thematiek van de band te maken zou kunnen hebben – aangezien het uit haast niets dan landmassa bestaat – en dat leent zich prima voor deze oorwurm. Met een semi-Russische Russkaja-vibe, inclusief knotsgekke technovibe. U bent bij deze gewaarschuwd voor de festivals tijdens de zomer.

 

‘Regina’s mighty shores’ drijven vervolgens voorbij in het derde nummer, een cover van The Arrogant Worms. Het past perfect in het rijtje van covers die Alestorm in het verleden al bracht. Luchtig, feestend gebracht en na een kort instrumentaal bruggetje bereiken we het laatste nummer van de plaat dat ik onmogelijk kan beschrijven in de loop van dit spel. De titel zegt genoeg: een meezingnummer dat anderhalve minuut doordraaft op het foute spoor.

Rare snuiters, dit internationale allegaartje van Alestorm, en dat blijft een understatement. Ik deel deze EP in bij mijn guilty pleasures van het jaar en kijk stiekem toch uit naar die nieuwe langspeler. De gimmick van deze band blijft ook gewoon fris in de oren klinken en dwingt je om je verstand op nul te zetten. Ik heb mijn mening over deze EP ook verwerkt in deze review: neem de eerste en laatste letter van elke alinea en dan vind je het antwoord op de woordzoeker.

Label:

Napalm Records, 2024

Tracklisting:

  1. Voyage of the Dead Marauder
  2. Uzbekistan
  3. The Last Saskatchewan Pirate
  4. Sea Shanty 2
  5. Cock

Line-up:

  • Christopher Bowes – Zang, synth
  • Gareth Murdock – Bas
  • Peter Alcorn – Drums
  • Elliot Vernon – Synth, zang
  • Máté Bodor – Gitaar

Links: