Alchemy Of Flesh – By Will Alone

Tim Rowland doet het met zijn Alchemy Of Flesh helemaal alleen. En alleen met zijn eigen wilskracht komt de tweede langspeler By Will Alone tot stand. Vanuit de promo lees ik dat meneer Rowland zich heeft laten inspireren door het werk van Morbid Angel. Het is veel old school death dus, wat hier de klok slaat. Dit was op de debuutplaat Ageless Abominations schijnbaar al het geval en de formule is voor deze opvolger intact gebleven. Het debuut is niet besproken op Zware Metalen, dus we stappen nu in met deze tweede creatie. De hoes doet mij denken aan een scene uit een computerspelletje (zoiets als Mortal Kombat). Ik ben er niet helemaal kapot van, maar het gaat tenslotte om de muziek die op deze plaat te horen is. Of niet dan?

 
En er is in dit geval niets van gelogen, de riffs zijn wel heel overduidelijk geïnspireerd door Morbid Angel, zonder voor honderd procent een directe kloon te worden overigens. Maar aan de andere kant krijgt u deze verwijzing gedurende de gehele plaat voor geen mogelijkheid meer uit het hoofd. De productie en de mix van By Will Alone klinken goed uitgebalanceerd, waardoor alle details helder bij u als luisteraar binnenkomen. Het stemgeluid van Tim Rowland zelf ligt ook wel enigszins in de buurt van David Vincent, voor mijn gevoel in ieder geval wat meer dan bij Steve Tucker. Wat dat betreft doen de vocalen helemaal niet onder voor deze Morbid Angel-vocalisten. En ook qua thematiek lijkt de band zich aan te sluiten bij het grote voorbeeld. Maar waarom zouden we deze plaat dan opzetten in plaats van pakweg een Altars of Madness, Blessed Are the Sick, Abominations of Desolation of Covenant? Ik heb daar lang over nagedacht en ik moet eerlijk zeggen dat ik er nog steeds niet helemaal over uit ben.

 

De argumenten die ik kan bedenken zijn dat we over de gehele linie nog wat Hate Eternal-invloeden terughoren (An Erratic Existence) en het materiaal soms ook wat raakt aan het in mijn ogen onderschatte Domination (Morbid Angel) uit 1995. Bovendien is het bijzonder knap dat de heer Rowland erin is geslaagd om dit helemaal alleen in te spelen. Het getuigt wel degelijk van muzikaal vakmanschap. Het korte, razendsnelle Unmaker met die typerende, terugtrekkende riffs doet het bij mij nog wel als één van de beste nummers op deze 39 minuten durende plaat. By Will Alone krijgt ook een wat meer eigen smoelwerk naarmate het album wat tegen zijn einde aanloopt. Zo horen we de nuances uit oude tijden tijdens Immuration nog wel terug, maar weet de beste man er ook wel iets eigens aan toe te voegen. Tijdens Origin of Suffering komen de dreigende dissonante riffs wel weer gewoon doodleuk terug. De ritmesectie doet het zoals op de gehele plaat van snel, sneller naar hyperspeed en klinkt zo strak als een afgemeten artillerie-salvo.

Tja en wat moet u hier dan verder nog mee? Nou heel simpel eigenlijk, als u nog bent blijven hangen in de begin- en middenperiode van de deathmetalveteranen uit Florida, dan kunt u met een gerust hart dit album blindelings aanschaffen. Zeker wanneer u nog talloze variaties op de gitaarriffs en thema’s wil aanhoren. Zelf zet ik nu weer even Nothing But Fear (Domination) op om de verwarring in mijn hoofd weer even weg te poetsen.

Score:

82/100

Label:

Redefining Darkness Records, 2023

Tracklisting:

  1. Meteor Hammer
  2. The Godhead of Self
  3. Other Eden
  4. Earth Dragon Totality
  5. Labyrinthine Fortress
  6. An Erratic Existence
  7. Unmaker
  8. Immuration
  9. Origin of Suffering

Line-up:

  • Tim Rowland – Alles

Links: