Akroma – Seth
Thundering Records, 2009
Een relatief jonge Franse black metal-band brengt zijn tweede album uit. Symfonisch en progressief, zo staan ze geboekstaafd. Een bruisend gezelschap zo blijkt, een buitenbeentje zelfs. Ik was benieuwd.
En ja, symfonisch, origineel en black metal zijn trefwoorden. Er is echter één element dat er ver bovenuit springt. Zelden heb ik iemand zo hysterisch horen kaïeten (ja, da’s Belgisch) als de heer Germonville. Dani (Cradle) kan er wat van, maar dit is bijzonder extreem. Ik kreeg er schele koppijn van! Gelukkig krijg ik liever koppijn dan dat ik onverschilligheid onderga en blijven luisteren was dan ook de missie.
Het recept is muzikaal vrij makkelijk volgbaar. De lead volgt de zanglijnen om in de refreinen met de keys de sfeer te bepalen. Meestal toch. Nu en dan is er een zangeres te horen, fijn van stem, contrasterend met de bezeten castraatkrijsen van zanger Alain. Enkele pianostukken en Cradle-melodieën, lange instrumentale passages met mooi uitgedokterde solo’s, thrashy versnellingen en heavy riffs. Denk hierbij aan de allerlaatste plaat van landgenoten Carcariass.
Al met al een redelijk album dat een betere bijpassende productie verdiende. Ik ben nog niet bekomen van die vocalen, verdomme zeg, leef daar mee samen. Luisteren is het advies.
Tracklisting:
- L’Eau Changée en Sang
- Les Grenouilles
- Les Moustiques
- Les Taons
- La Peste du Bétail
- Les Ulcères
- La Grêle
- Les Sauterelles
- La Mort des Premiers Nés
- Les Ténèbres
Line-up:
- Alain Germonville – Vocals
- Lulu – Vocals
- Matthieu Morand – Guitars
- Nicolas Colnot – Bass
- Flavien Morel – Keyboards
Links: