Ailiph Doepa – Exormantis

Niemand minder dan ex-Dream Theater-drummer Mike Portnoy liet eind december op Instagram weten dat hij een nieuwe band uit Japan heeft ontdekt die met hun nieuwe album materiaal voor de jaarlijsten zou zijn. Het betreft hier Ailiph Doepa met Exormantis; een relatief onbekend gezelschap speciaal voor wie de muziek niet gek genoeg kan zijn. Als een grootheid als Mike Portnoy je aanraadt om dit te luisteren dan heb je eigenlijk geen keuze en moet je er op zijn minst ook een keer naar luisteren. Dat blijkt een schot in de roos te zijn.

En nu sta ik dus voor de onmogelijke taak om te omschrijven wat voor muziek Ailiph Doepa maakt. Het is werkelijk alles. Een soort System of a Down in de overdrive. Bij vlagen extreem vrolijk? Check. Zowel grunts als cleane zang? Oh jazeker. Intermezzo’s die worden gefloten? Reken maar. Het best is eigenlijk om onderstaande video te bekijken om een idee te krijgen wat het is. Zowel muzikaal, maar ook in visueel opzicht is het totale gekte.

Een titel als My right hand thumb is a Kraken zegt misschien al genoeg. We hebben hier niet te maken met een band die zichzelf al te serieus neemt. Het feit dat de gitarist zich Paprika Papriko noemt en de drums worden bespeeld door Donaldy Ketchup bevestigt dat. Daarnaast is er een clown als bassist. Ja, dit is raar. Over clowns gesproken, het album voelt ook echt alsof je het circus in bent gelopen, of misschien beter gezegd een freakshow. De meest vreemde en onverwachte dingen komen samen op dit album. Fairy in my mouth klinkt zo raar als de titel doet vermoeden met hoge afgeknepen, kinderlijke ‘elfenstemmetjes’ afgewisseld met grunts. Dezelfde stemmetjes horen we ook op Chupacabra, naast brute breakdowns en zowaar een swingende, funky bridge.

Ondank alle gekkigheid staat één ding buiten kijf: De heren kunnen schrijven. De nummers worden gekenmerkt door ijzersterke refreinen. Luister bijvoorbeeld eens naar New BleeeeeeeD!!!!!. Een knotsgek nummer, maar ondanks de rariteiten rockt het als een malle. Het is dat je geen idee hebt wat er wordt gezongen, maar je wilt het na één keer gehoord te hebben meebrullen. Hetzelfde geldt voor My Goblin en Bloody Uncle.

Deze band zal voor veel mensen te raar zijn. De muziek zit vol met hele vreemde dingen waar je echt van moet houden, waardoor de zichzelf veel te serieus nemende metalfan dit album beter aan zich voorbij kan laten gaan. De plaat heeft echter vorige maand mijn jaarlijst gehaald omdat ik het een verademing vond. Werkelijk elk nummer heeft weer andere invalshoeken, waardoor je constant met aandacht zit te luisteren wat er nu weer aan gaat komen. Het risico bestaat dat het kan verzanden in een rariteitenkabinet waarin gepoogd wordt om maar zo raar mogelijk te zijn. Toch is dit niet het geval. De nummers zitten steengoed in elkaar en weten prima te balanceren tussen uitstekende metal en uitstekende gekkigheid. De nummers rocken de pan uit. Ik vind het haast jammer dat ik de plaat inmiddels zo goed ken omdat alle vreemde verrassingen mij nu bekend zijn. Dit heb je nog nooit gehoord en verdient een veel groter publiek.

Score:

85/100

Label:

INNOVATOR RECORDS, 2020

Tracklisting:

  1. My right hand thumb is a Kraken
  2. Chupacabra
  3. My Goblin
  4. Bloody Uncle
  5. T.A.P.
  6. UG-12
  7. Fairy in my mouth
  8. Galactic Kamadouma
  9. Exormantis
  10. New BleeeeeeeD!!!!!

Line-up:

  • Eyegargoyle – Vocalen
  • RedZibra – Basgitaar
  • Paprika Papriko – Gitaar
  • Donaldy Ketchup – Drums

Links: