Aihos – Sarvipää

Geschreven door op 11-01-2024 om 22:17.

Heren, dames en anderen wat krijgen we nu! Aihos, een Finse blackmetalmachine die ons in het verleden al liet kennismaken met hun ultrasmerige ondergrondblackmetal, is terug en ditmaal niet met een EP, zoals Ikuisuuden Suojaan in 2017, maar met meteen een volledig nieuwe plaat getiteld Sarvipää, die aldus het in 2019 uitgebrachte Hävityksen Maa opvolgt. Ik dacht dat deze nog jonge horde op stal zat bij een sublabel van Regain Records (met name Helter Skelter Productions) maar ik blijk me te vergissen. Aihos staat weer helemaal alleen op de blackmetalwereld want op de facebookpagina van de band lees ik dat de band op zoek is naar een nieuwe platenboer. Jongens toch, er moet toch wel ergens iemand te vinden zijn die deze ultrasmerige maar o zo lekkere black metal op Finse leest geschoeid durft uit te brengen op één of andere fysieke geluidsdrager, of vergis ik me?

Tot op heden blijkt het toch niet gelukt te zijn. Daarom heeft de band de jaarwissel gekozen om zijn nieuwe plaat alvast de wereld in te gooien via een van de bekendste blackmetalfora op het wereldwijde web. Juist: daar kwam ik dit lekkers net voor de feestdis tegen. Intussen hoor ik mijn vrouw met potten en pannen spelen en denk ik bij mezelf doe jij lekker jouw ding, dan doe ik het mijne. Prompt schreef ik dan ook onderstaande reflectie.

Aihos bleek in het verleden in staat te zijn me met hun botergeile blackmetalriedeltjes de midjaren ’90 te laten herleven. Ik verwees in een eerder schrijven naar bands als Unhola en Vintersemestre. Plak daar nog releases van Impaled Nazarene, Satanic Warmaster, Sargeist of Prevalent Resistance aan vast en je hebt alvast het receptuur voor de feestmaaltijd van de volgende feestdagen.

Met een schreeuw rechtstreeks uit de hel opent dit Finse vijftal hun nieuwe plaat. Of de heren nog met vijf in de band zitten dan wel of de bandleden nog dezelfde zijn, het is me een raadsel. Nu dit houdt me niet tegen om alvast ritmisch mee te bewegen op de eerste opzwepende melodische blackmetalmaten. Het zeven minuten durende beginepos Syvyydessä kent behoorlijk wat ritmewisselingen en dat is altijd goed om in de sfeer te komen. Karelia blaast als een sneeuwstorm je huis, je tuin, je wagen, je overjaarse buurvrouw hop naar de andere kant van de straat. Het mag je niet verbazen dat melodische schuifriffjes en bijtende vocalen hier de natuurelementen van dienst zijn.

Mustan Veren Karitsa rolt lekker en wringt zich op ritmisch vlak lichtjes in wat hoeken en bochten. Heerlijk toch die enkele kick gevolgd door die rollende dubbele bas. Het is echter het soleerwerk dat de aandacht trekt op dit nummer. Sarvipää start met screams over een akoestische tokkel die al snel wordt opgepikt door een gemillimitreerde blast – schrik maar niet – er komt nog even een gruntpartij voorbij.

Jaja, Aihos kan het nog steeds. Dit Sarvipää werd net als zijn voorgangers gedoopt in botergeilheid die maar niet uit je lichaam geraakt. Mag je dat zo eigenlijk schrijven? Och van mij wel. Luister, het eten is klaar. Mooi toch, zo een evenwichtige relatie.

Score:

85/100

Label:

Eigen beheer, 2023

Tracklisting:

  1. Syvyydessä
  2. Karelia
  3. Manalan Vedet
  4. Mustan Veren Karitsa
  5. Sarvipää
  6. Raja
  7. Portti

Line-up:

  • T. Tiihonen – Drum
  • Maanifest – Zang
  • M. Savolainen – Gitaar
  • T. Antilla – Gitaar
  • A. Lavikainen – Bas

Links: