Agalloch – Ashes Against the Grain
Grau – 2006
Maar liefst vier jaar hebben de fans van het Amerikaanse trio Agalloch
moeten wachten op een nieuw compleet album, wel kwamen er niet minder dan drie
EP’s in die vier jaar uit, maar ja, een album blijft toch iets waar men net wat meer op
zit te wachten dan EP’s. Vier jaar is een beste tijd voor een band, in vier jaar
kan er veel veranderen, en aangezien hun vorige album The Mantle toch een
klein beetje de status van een klassieker heeft is het dan altijd spannend om te
horen wat een band doet om toch met iets nieuws op de proppen te komen.
Ashes Against the Grain klinkt direct naar Agalloch, de band
heeft een erg uniek en specifiek geluid die je vrij snel weer terughoort zodra
opener Limbs begint. Ook in deze opener hoor je direct dat er voor een
ietwat zwaardere aanpak gekozen is. Er wordt wat meer gebruik gemaakt van de
blackish grunt van John Haughm. De cleane zang die mij op The Mantle
zo af en toe begon te irriteren (vooral na meerdere luisterbeurten) wordt minder
gebruikt en er wordt meer afgewisseld in de verschillende stemmen. De
gitaarpartijen zijn eigenlijk niet zwaar veranderd, een lekkere mix van doom,
black en prog zorgt voor een mooie dikke onderlaag en lekker zweverige loopjes
daarover heen, gelukkig zonder te veel de aandacht te trekken naar gepiel. Een
verandering die mij wel opgevallen is, is dat er meer gebruik gemaakt is van
electronica en sampling, gelukkig alleen puur voor sfeer, luister bijvoorbeeld
maar eens de bijna drone aandoende track This White Mountains on Which You
Will Die, die heerlijk opent voor Fire Above, Ice Below. Een veel
meer folk aandoende nummer. De folk elementen zitten op Ashes Against the
Grain meer in de tweede helft van het album, De vijfde track, Not Unlike
the Waves zou niet vreemd gestaan hebben op In the Woods’… HEart of the
Ages. Net als op debuutalbum Pale Folklore bevat de nieuwe plaat een
drieluik, eigenlijk meer één lang nummer verdeeld over drie delen. Our
Fortress is Burning laat een heerlijk doom/folkintro horen die in het tweede
gedeelte overgaat naar een wat meer intenser doom/dark/prog met een minimum aan
zang, geweldige opbouw naar een heerlijk intens stuk dark metal, die aan het
eind van het tweede deel instort en overgaat naar wederom een bij dronish stuk.
Ik was zelf eigenlijk een beetje uitgekeken op Agalloch, de muziek
ging me op den duur vervelen, maar dit album heeft ze weer helemaal teruggezet
waar ze horen. Dit trio weet een uniek stukje muziek neer te zetten die op dit
derde album van hogere kwaliteit is dan ooit en die alle liefhebbers van doom en
darkmetal blind aan kunnen schaffen, ik zou bijna zeggen dat het een verplichte
aanschaf is, daar ik er vrij zeker van ben dat dit album meer een klassieker zal
worden dan The Mantle.
Tracklist:
- Limbs [mp3]
- Falling Snow [mp3]
- This White Mountain On Which You Will Die
- Fire Above, Ice Below
- Not Unlike The Waves
- Our Fortress Is Burning… I
- Our Fortress Is Burning… II – Bloodbirds
- Our Fortress Is Burning… III – The Grain
line-up:
- Don Anderson – gitaar
- John Haughm – zang, gitaar, drums
- Jason William Walton – bass
Links: