Aeon Of Horus – Existence
Eigen beheer, 2014
Technische deathmetal to-the-max. Dat is wat de Australiërs van Aeon Of Horus ons brengen op hun tweede volledige cd. Dat de heren kunnen spelen wordt direct duidelijk in openingsnummer Refraction. Het slappen op de basgitaar is het meest in het oor springende aspect. Enerzijds dwingt deze speeltechniek respect af, maar anderzijds zijn er legio metalfans die dit teveel naar funk vinden neigen en hierdoor afhaken.
Degenen die de hele cd beluisteren komen erachter dat er flink wat progressieve invloeden in de muziek zitten. Onverwachte breaks, tempo- en maatwisselingen, jazzy akkoordenschema’s en dito solo’s. De hele trukendoos gaat open. Aeon Of Horus schittert soms in de nuances. In een track als Radiate zit subtiel keyboardwerk wat pas na enkele luisterbeurten opvalt. Vocaal gezien neigt het nog het meest naar deathmetal. De diepe grunt doet zijn werk met overtuiging. Negatief aspect is dat de zanglijnen vlak klinken en weinig variatie kennen.
Productioneel gezien is het ook net onder de maat. Er zit te weinig “laag” in het geluid en daardoor klinkt het niet bruut genoeg om over de volle lengte te kunnen overtuigen. Ik vrees dat pure detametal liefhebbers hierdoor afhaken, een nummer als Emanate-Parallax zal voor hen een veel te lang en zweverig middenstuk hebben, terwijl fans van het progressieve werk weinig kunnen met de stem.
Wellicht dat de vier heren van Aeon Of Horus met deze cd een label kunnen benaderen. Speeltechnisch valt er genoeg te genieten en alle vijf zijn het goede muzikanten met compositorishce kwaliteiten. Met een ruim budget in een goede studio en meer variatie in de zanglijnen zit er meer in Aeon Of Horus.
Tracklisting:
- Refraction
- Radiate
- Symbiosis
- Exude
- Release
- Emanate-Parallax
- Dissipate
- Thesis
- Antithesis
- Resolve
Line-up:
- Andy Annand – Vocalen, keyboards
- Carlo Beasly – Gitaar
- Peter Meere – Gitaar
- Adam Browne – Basgitaar
- Ben Hocking – Drums
Links: