Tweede album voor het Finse satanische duo Aegeon (geen Targaryen trouwens) dat black metal met veel wanhoop en eenzaamheid de wereld in blaast. Ik kende de heren van “toeten noch blazen”, en bij jullie is dat niet anders. En of dat zal veranderen? De kans is klein.
Het is namelijk allemaal een beetje veel van hetzelfde. Steriel klinkende, trage black metal met bijzonder veel ijzige screams, die allemaal enorm monotoon door de speakers gepriemd worden. Er zijn interessantere zaken om je avonden mee te vullen. De moeilijkheidsgraad ligt bijzonder laag en dan heb je veel atmosferische elementen nodig om de boel onderhoudend of interessant te maken. Dat is hier helaas niet het geval. Dit klinkt als een band die aan de wieg stond van de etherische atmosferische black, maar dan zonder epische of monumentale spanningsbogen, en bovendien twintig jaar te laat. Misschien is dit iets voor Striborg-fans, ik weet het niet meteen, maar ik word er warm noch koud van. Levenloze en zielloze black? Eerder apathische, als je het mij vraagt, net als de mottige hoes.
Label:
Elegy Records, 2016
Tracklisting:
- Sincraft
- Portraits of Man
- Art of the Terminal Metamorphosis
- Ephemeral
- Death Moves the Waves at the River Tuoni
- Treacherous Gates of Silver
Line-up:
- Lord Aegeon – Alle instrumenten, Keel
- Khakh – Gitaar
Links:
Score: 57/100