Ad Infinitum – Woven Within
Eigen Beheer, 2014
Eerder dit jaar raakte ik in de ban van deze nieuwbakken Amerikaanse eenmanscreatie. De Demo Winter 2014 klinkt naar Borgne en Borgne is de hemel & hel in één voor mij. Blackmetal met ambientvelden, een zeer ongure sfeer en veel neerslachtigheid, op een bedje van industriële slagkracht. Ad Infinitum deed het perfect na, zelfs de sound en de speelstijl van het gitaarwerk werden quasi gekopieerd. Nu is er deze langspeler, de beste man achter de schermen van Ad Infinitum laat het gras niet groeien.
In vergelijking met de demo wijkt Ad Infinitum minimaal af van het Canadese pad. Het totaalgeluid is iets scherper en kent minder verval, er is een trend waarneembaar richting pure depressieve US blackmetal, zelfs Duitse depriblack. De symfonische onderstroom is gebleven, net als de snelle digitale metronoom en zijn machinale kompanen. Een pak sfeer is het gevolg. De keerzijde van de medaille is de verminderde songwriting en de verhoogde inwisselbaarheid. Persoonlijk heb ik daar weinig problemen mee, vooral omdat een plaat als deze op zijn geheel aangewend wordt om de tijd te doden en de avond te vullen. Wil je toch wat herkenbaarheid voelen, luister dan even naar het bovenstaande Ethereal, waar niet weinig Borgne in terug te horen valt. Dit plaatje klinkt trouwens pakken beter dan de lullige hoes doet vermoeden.
Tracklisting:
- Heliacal Rising
- Inward Threshold
- Ethereal
- Aestuum
- Observer
- Woven Within
- Surfacing
Line-up:
- J.G.S.
Links: