ACxDC – Satan Is King

Daar zijn ze weer, de boefjes van ACxDC. Hoewel de Amerikanen altijd de do it yourself-instelling (DIY) hebben uitgedragen, is er sinds vorig jaar toch een overeenkomst gesloten met Prosthetic Records. Het resultaat daarvan is Satan Is King, het tweede volwaardige album sinds de oprichting in 2003. De nodige splits, singles en EP’s zitten daartussen. De titel is een sneer naar Jay-Z (wie?) die recent een plaat aan de lieve heer opdroeg met de naam Jesus Is King. Kat in het bakkie voor de schenenschoppers van Antichrist Demoncore. Het jaartje pauze heeft slechts één nieuw bandlid opgeleverd. Dat is goed en opvallend nieuws inderdaad, want het verleden wees uit dat de bezetting net zo stabiel was als de gemiddelde relatie van een Temptation Island-koppel.

Als een stel gelaxeerde zeemeeuwen schijt ACxDC er in een krappe vierentwintig minuten, vijftien nummers met een mix van grindcore en powerviolence doorheen. Dat gebeurt op zeer gedegen wijze zoals we gewend zijn van het viertal. De professionelere mixing van het geluid is overigens een groot verschil met het eerder verschenen materiaal. Een goede zet om met Prosthetic Records het samenwerkingsverband aan te gaan. Met controversiële teksten, de piepende en krakende krijs van vocalist Sergio Amalfitano en plankgas als basis, is het oude jongens krentenbrood. Vooral het intense stemgeluid van Amalfitano drukt een stempel op het geluid van de band. Het is met de minimale nuance in de muziek namelijk een herkenbaar onderdeel dat sinds dag één staat als een huis. De retesnelle drums zorgen voor een spreekwoordelijke kers op de taart. De slingers hangen de mannen zelf op, want hoewel ze geen spaan heel laten van het autoritair overheidsbeleid of elitaire, hebzuchtige parasieten: de boodschap is best met een korrel zout te nemen. Het kan maar gezegd zijn zullen we maar denken, en opluchten doet het zeer zeker.

Satan Is King brengt zoals gezegd een mix van meerdere extreme genres. Grindcore pur-sang krijgt de luisteraar met het Nasum-achtige Singe en Mouth Breather (sterk begin van een album!), single Copsucker en het venijnige Revenge. Het is niet vreemd dat dat ook de kortste nummers zijn op Satan Is King. In het titelnummer zelf, Turncoat of bijvoorbeeld Propaganda Of The Deed krijgen we wat meer tempowisselingen, breaks en logger trek- en duwwerk te horen. De zwaar groovende gitaarpartijen zorgen dat het geheel interessant blijft en geen eenheidsworst is. Dat zorgt ervoor dat Satan Is King je het gevoel geeft dat je naar een smaakmaker uit het verleden zit te luisteren. Bands die dat trucje ook goed in de vingers hadden, zijn bijvoorbeeld Assück, Charles Bronson, Discordance Axxis, of recenter Magrudergrind en Nails. Dat is een mooi rijtje waar ACxDC absoluut in thuis hoort. Goed dat het gezelschap uit Los Angeles nog steeds zijn mannetje staat. Blijven spuwen die gal! Liefhebbers van oude grindcore en powerviolence kunnen dit bombastische plaatje dan ook blindelings aanschaffen.

Score:

79/100

Label:

Prosthetic Records, 2020

Tracklisting:

  1. Singe
  2. Mouth Breather
  3. Gorged
  4. Satan Is King
  5. Turncoat
  6. Matapacos
  7. Copsucker
  8. Propaganda Of The Deed
  9. Exercise In Futility
  10. Urban Blight
  11. Come Out Fighting
  12. Revenge
  13. Ashes To Ashes
  14. Back In Black Bloc
  15. Maggot Museum

Line-up:

  • Sergio Amalfitano – Vocalen
  • Jorge Luis Herrera – Drums
  • Ryan James Corbett – Basgitaar
  • Edward Jason Oropeza – Gitaar

Links: