Ik zie, ik zie wat jij niet ziet en het iiiiiiiis… Iedereen kent dit kinderspelletje, waarbij er na de openingszin meestal een kleur wordt genoemd en de onwetende medespelers moeten raden welk object de persoon die de zin uitspreekt in zijn hoofd heeft. Soms zie je het meteen en soms moet er even flink gezocht worden. Ditzelfde principe zou je op Act of Denial kunnen toepassen. Hierbij typ je echter de naam van de band in bij je favoriete zoekmachine en dan maar kijken wat er naar boven komt.
Wat je dan te zien krijgt blijkt in dit geval bizar weinig te zijn. Op het wereldwijde web is er nauwelijks aandacht voor het debuutalbum van Act of Denial. Het lijkt wel een daad van ontkenning. Wellicht komt dit doordat het album in beheer van het relatief onbekende label Crusader Records is uitgebracht. Aan de lijst met deelnemende muzikanten zal het in ieder geval niet moeten liggen. De band is opgericht door gitaristen Voi Cox en Luger, die elkaar kennen van het in Split gesitueerde Koziak. Gaat er geen bel rinkelen? Bij mij ook niet, dus wees gerust. Maar de gelederen worden versterkt door niemand minder dan zanger Björn ‘’Speed’’ Strid (Soilwork, The Night Flight Orchestra), bassist Steve Di Giorgio (Sadus, Death, Testament), slagwerker Kerim ‘’Krimh’’ Lechner (Septicflesh) en toetsenist John Lönnmyr (The Night Flight Orchestra). Lieve help, dat is me een verzameling aan gelouterde vakmannen! Sommigen zouden het woord supergroep zelfs in de mond durven nemen. Dit zou in theorie garant moeten staan voor een plaat vol met lekkere nummers. De hoogste tijd dus om te bekijken of we enkele positieve woorden kunnen vinden over dit Negative.
Sta me echter toe, voordat we daar aan toekomen, om een ode te brengen aan één van de mannen uit de line-up van deze gelegenheidsformatie: Björn Strid. Wat een waanzinnige eindbaas is deze man. Als ik niet beter zou weten, zou ik in de veronderstelling kunnen zijn dat de beste man het menselijk ras is ontstegen en is geëvolueerd in een nieuwe soort die geen slaap meer nodig heeft. Buiten zijn eigen vaste bands is de vocalist betrokken bij een ogenschijnlijk oneindige lijst aan zijprojecten en gastoptredens. Daarbij staat één ding altijd voorop: wanneer de zanger in de bezetting verschijnt, dan weet je dat de vocalen meer dan dik in orde zullen zijn. Dat is op dit Negative niet anders. Zijn kenmerkende mix tussen warme heldere vocalen, hoge screams met veel pit en sporadisch lagere uithalen zijn weer eens van uitmuntende kwaliteit. Zo kunnen we nog wel honderd albums aanhoren waar zijn stembanden aan verbonden zijn.
Negative gaat met Puzzle Heart lekker furieus van start. Geen tokkelende intro, maar een simpel ‘’Ein, zwo, drei, vier’’ geeft het startsein om de stroomversnelling op de toehoorder los te laten. Melodieuze gitaarlijnen, een groots refrein, wat beukende riffs en een lekkere solo aan het eind. Wat wil je eigenlijk nog meer? In een notendop is dit dan ook de essentie waar dit album om draait.
Negative is een heerlijke plaat geworden waar louter positieve woorden over geschreven kunnen worden. Fans van Soilwork en melodische death in het algemeen kunnen deze plaat dan ook zonder nadenken aanschaffen. Het is niet bekend of deze gelegenheidsformatie plannen heeft om verder te gaan als band of dat de muziek eventueel zelfs live gebracht zal worden. Het is te hopen dat het niet bij dit ene album blijft.
Score:
85/100
Label:
Crusader Records, 2021
Tracklisting:
- Puzzle Heart
- Controlled
- Down That Line
- In the Depths of Destruction
- Negative
- Slave
- Lost Circle
- Reflection Wall
- Your Dark Desires
- Clutching at Rays of the Light
Line-up:
- Björn Strid – Zang
- Voi Cox – Gitaar
- Luger – Gitaar
- Steve Di Giorgio – Basgitaar
- John Lönnmyr – Keyboards
- Kerim ‘’Krimh’’ Lechner – Drums
Links: