Abigor – Leytmotif Luzifer
Avantgarde Music, 2014
De nieuwste Abigor heb ik bewust lang laten bezinken en gefilterd, in verscheidene gemoedstoestanden en omgevingen. Reden daarvoor is het album Time Is the Sulphur in the Veins of the Saint, waar ik achteraf bekeken toch te snel te enthousiast over was. Die plaat doet me tegenwoordig nog weinig. Abigor blijft zonder meer in mijn favorietenkast staan, zelfs met een mindere ervaring, zelfs met de wat “schijn(on)heilige” uitspraken van bandleider TT over blackmetal(bands). Goed, Leytmotif Luzifer, daar gaan we het over hebben.
Qua concept, artwork en afwerking is dit natuurlijk een toppertje, zelfs zonder een noot gehoord te hebben is deze plaat geslaagd. Ook de muziek is overweldigend sterk, vanaf luisterbeurt nummer één. Ego klinkt meteen een stuk conventioneler dan de vorige platen, en vooral: minder fragmentarisch. Abigor maakt bij deze weer iets normalere blackmetal, die ik eerder in de vooruitstrevende en avantgarde sector zou indelen dan in de grenzeloze Mayhem-cultus. Het snelle gitaarwerk is gebleven, en is eigenlijk de rode draad aan het worden doorheen de laatste acht jaar. Leytmotif Luzifer draagt niets van sporen meer van de grote irritatie over de stilstand in de blackmetalwereld die TT tentoonspreidde met het elektronische en verknipte Time Is the Sulphur in the Veins of the Saint. Abigor brengt opnieuw zijn eigen blackmetal met duistere avontuurlijkheid en verstikkende theatraliteit. Alsof oude bombastische Dimmu Borgir met furieuze Zweedse black gemengd wordt en dissonantie en disharmonie baart in een orthodoxe blackmetal paterniteit. Wat een sfeer, wat een zalige maalstromen, wat een intensiteit!
Ja, het klinkt conventioneler (blijft relatief) en het is een stuk toegankelijker dan vorig materiaal, terwijl dat een punt van kritiek van TT was op de blackmetalscene. Kan het mij iets schelen? Neen. De nummers zijn werelds, de sfeer is monumentaal, de Abigor stempel blijft duidelijk aanwezig. De “true”heidskwestie komt mij geen seconde storen tijdens het beleven van deze plaat, welke filter ook opstaat, welke gemoedstoestand ik ook in verkeer. Nu maar hopen dat deze uitspraken binnen een paar jaar nog steeds geldig zijn …
Tracklisting:
- Ego
- Stasis
- Akrasia
- Indulgence
- Neglect
- Compos Mentis
- Excessus
Line-up:
- TT
- PK
Links: