Alleskunner en grondlegger van Abigail Williams, Ken Sorceron, is met twee andere trawanten de studio ingekropen om de opvolger van The Accuser uit 2015 in te blikken. Deze heeft de titel Walk Beyond The Dark meegekregen. Het is natuurlijk zo dat het Duister je niet noodzakelijk achtervolgt maar vaker nog je voor is, niet dan? In het heel verre verleden had Abigail Williams nog raakvlakken met metalcore, nu wordt al jaren de zuivere kaart van de black metal getrokken. En misschien maar goed ook, mastermind Sorceron is de uiterste belichaming van wat Abigail Williams eigenlijk is. Soms is het gewoon zo dat wat je zelf doet, ook gewoon beter is. Zolang je maar niet Oost-Indisch doof blijft voor de constructieve bijdrage en mening van anderen.
Woest en vol furie komen de golven hard op je inbeuken en dit al vanaf de eerste noten van het nummer I Will Depart. Heerlijke, slepende doch agressieve gitaarlijnen trekken je mee het water in, terwijl de onderstroom, die bestaat uit bas en drum, je mee de dieperik in tracht te zuigen. De screams zijn koud en scherp en vormen de schuim op de brute wateren. Het heeft geen zin te roepen, geen mens kan je klaagzang horen eens je het water bent ingesleurd, Sun And Moon start echter toch met prevelende cleane lijnen. Het is echter niet lang wachten op de orkaan die je dieper de zee insleurt, middels donderende en beukende drumpartijen word je bewusteloos geslagen en drijf je voor je het weet steeds verder en verder van de kust weg. Eindelijk, nog eens een verdomd goeie afstelling van de basgitaar, vettig, plakkerig en een beetje kletterend, mooi zo! Wanneer je dan toch even bijkomt, kan je je net even op een rustiger momentje vasthouden aan een stuk drijfhout. Net op tijd want de hevige wind speelt alweer met je lichaam en geest alsof het een lieve lust is. Wat er dan gebeurt, moet een moment van ware zinsverbijstering opleveren. De eerste minuten, wat zeg ik verdomme, heel het nummer, maar zeker bij de start van Ever So Bold, zijn zo fantastisch. Die openingsriff is zo megavet en tuimelt recht de top drie in van monsterriffs van het jaar 2019. Vervolgens nemen de zwarte golven je mee op een wat contemplatievere trip doorheen het koude water, denk je. Maar niks is minder waar. In dit nummer gaat ook een cello in interactie met die eerder vermelde woeste bas, sterk! Vanaf hier zoek je het maar uit, vanaf hier kijk je maar of je terug aanspoelt op het strand, vanaf hier kijk je maar of een schip je oppikt en opvangt.
Sorceron, doe godverdomme je ding jongen! Wat een plaat! Ik blijf nog even drijven…
Score:
90/100
Label:
Blood Music, 2019
Tracklisting:
- I Will Depart
- Sun And Moon
- Ever So Bold
- Black Waves
- Into The Sleep
- Born Of Nothing
- The Final Failure
Line-up:
- Ken Sorceron – zang, gitaar
- Bryan O’Sullivan – bas (studio)
- Mike Heller – drum (studio)
Links: