a. Lostfield – Internal Affairs
Eigen Beheer, 2010
Joris, mijn zoon, heeft een nieuwe baan en daardoor erg weinig tijd om zich op het reviewen te storten, dus kreeg ik een stapeltje cd’s overhandigd met de vraag of ik deze van passend commentaar wilde voorzien. Hij weet dat ik van uitdagingen hou en dat het niet echt een straf voor me zou moeten zijn. Echter bij het beluisteren van de cd van een trio genaamd a. Lostfield schiet de moed me danig in de schoenen. Valt de cd Internal Affairs nu onder buitengewoon, artistiek en bijzonder of is het gewoon buitengewoon slecht? Na een aantal luisterbeurten en wat research moet ik helaas tot de conclusie komen dat het saai en slecht is wat deze heren in eigen beheer hebben geproduceerd en via een agent in heel Europa willen slijten.
Een prachtig uitgevoerd digipack met uitgebreide promosheet en een in eigen beheer opgenomen en geproduceerde full-length cd. Kosten noch moeite werden gespaard om deze schijf aan de wereld te presenteren. a. Lostfield (die kleine a is geen typefout!) is een Columbiaans studioproject waarin componist/songwriter Ash Lostfield, studio-eigenaar en muzikant Daniel Gongora en mede-muzikant Ivan Amaya elkaar gevonden hebben. Lostfield beperkt zich tot componeren en produceren. Instrumenten, vocalen en programmeren werden door de andere twee gedaan. Het genre zou alternative metal zijn en er moeten diverse muziekstijlen in bij elkaar komen. Dat gebeurt ook wel, maar op een manier alsof ze met stoffer en blik bij elkaar op een hoop zijn geveegd.
De teksten zijn goed verzorgd, net zoals de verpakking. Dat verklaart ook waarom er toch nog wel wat punten worden gescoord. Muzikaal kom je niet veel verder dan een mix van prog, softrock, latin american en wat ondefinieerbare metalklanken. Buitengewoon saai gitaarwerk, zowel elektrisch als akoestisch, voorspelbare en flauwe uit de drumcomputer voortkomende drumgeluiden en aardig, gevarieerd en proggy baswerk. Tot nu toe niks bijzonders. Bijzonder wordt het pas als er vocalen aan te pas komen. Bijzonder slecht dan. Zelden heb ik zulke nare, afgeknepen en zo nu en dan zelfs valse vocalen gehoord. Werkelijk niet om aan te horen. Saai en eentonig, daar kan ik mee leven, dat is maar net hoe je het interpreteert, maar dat iemand deze zang goed genoeg kan vinden om op schijf te vangen, gaat er bij mij niet in.
Ik sta altijd open voor nieuwe geluiden en geef bands die de moeite nemen om hun werk in eigen beheer uit te brengen graag het voordeel van de twijfel en probeer hen zo positief mogelijk te benaderen. Echter als de vocalen onder in de categorie buitengewoon kut vallen, is zo’n plaatje niet om aan te horen en is ook een fatsoenlijke score nicht im frage. Wie zijn oren lief heeft, gaat dit niet beluisteren.
Tracklisting:
- Dreaming Abouth Scars
- Forgotten Story
- I Still Pretend
- Internal
- Hide Your Face
- Marks From The Past
- Just The Things You Know
Line-up:
- Daniel Góngora – Rythm guitar, lead vocals, keyboards, drum programming
- Iván Amaya – lead guitar,lead vocals, keyboards, bass, drum programming
- Ash Lostfield – Composer, producer
Links: