6:33 – Deadly Scenes
Kaotoxin Records, 2015
Ik. Ik ben die Fransen tamelijk beu. Met hun erotische avantgarde, alsof ze de tiet heruitgevonden zouden hebben. Het is een hoopje vet met een tepel op, meer niet, net zoals metal ontstaan is uit een slecht getunede gitaar en een obese trommel waar nog geen handdoek in zat. Gelukkig is er deze Mike Patton-spermaslurperbank 6:33 die zich geen kloten aantrekt van onoriginele originaliteit en na het Orphan of Good Manners-album en het autobiografische The Stench from the Swelling (A True Story) opnieuw een album uitbrengt met Queen-pathos en nerd-metal (zie tracklisting). Ach jazz.
Ik kan er weinig tegenin brengen, en toch ga ik negatief beginnen. Ik haat dit soort van energetische swingmetal, puur uit principe. Dit genre deed me dan wel even zin krijgen in het leven, middels het eveneens Franse Pin-Up Went Down en verscheidene Ascendance Records verschijnsels, totdat Ram-Zet die kant opging en mijn geile lichaam meer verwachtte van excentrieke metal. 6:33 brengt in ieder geval een opleving in de uitgedoofde Faith No More (wanneer komt dat nieuwe album nu uit?) dynamiek die inhaakte op deze Queen meets shintoïsme op blauwe speed met Pattontheïsme-patronen. Wat maakt het uit dat je het niet begrijpt? De vraag stellen is ze beantwoorden. Oja, dit verorberen leidt tot scheetjes die naar Angelina Jolie’s lieskaas ruiken.
Pryapisme zonder laboratorium/cyber-behandeling, Deadly Scenes heeft een psychedelische soulsetting die uw aandacht verdient als Mike Patton enige vorm van betekenis speelt in uw leven. Met de ultragetalenteerde Arno Strobl en Loki Lonestar van de beenharde speed/terror/gabber-whatever Micropoint (check aub Massilia Trash, klassieker ten huize Alfvoet). Bij mij is dat het geval. Vandaar …
Tracklisting:
- Hellalujah
- Ego Fandango
- The Walking Fed
- I’m a Nerd
- Modus Operandi
- Black Widow
- Last Bullet for a Gold Rattle
- Lazy Boy
- Deadly Scenes
Line-up:
- Mr. Z – Keyboard
- Arno Strobl – Keel
- Loki Lonestar – Keel?
- Kinky Zombie – Keel??
Links: