Snakeskin – Tunes for my Santiméa

Geschreven door op 02-02-2017 om 23:35.

Mocht President Trump in de nabije toekomst bepaalde marteltechnieken gaan toelaten, dan heeft hij bij deze een perfect stukje ‘gereedschap’ met deze plaat van Snakeskin. Wat een ongelofelijke bagger en wat een grote inschattingsfout van mij om deze schijf, Tunes For My Santiméa, te willen recenseren. Van begin tot eind was dit een martelgang van jewelste, maar goed, iemand moet het doen. Alhoewel zeer waarschijnlijk weinig lezers deze release van vorig jaar zullen missen.

Snakeskin is een gothic/electro-act uit Duitsland, maar wat mij betreft kan het zichzelf beter verkopen als een potentiële songfestivalact. Sterker nog, de band zou het nog ver kunnen schoppen ook, met deze slappe semi-euro-gothic-trance. Maar waarom staat deze release dan op Zware Metalen? Omdat Snakeskin een soloproject is van Lacrimosa’s Tilo Wollf, waar hij al sinds 2004 het muzikale equivalent van een emmer gevuld met hoerenkots mee mag produceren. Want zo slecht is dit!

Maar liefst twaalf nummers moest ik doorstaan om hier doorheen te komen. En toen ik zag dat het ergste nummer, Go! genaamd, ook nog als afsluiter terug kwam met een remix, was het voor mij helemaal gedaan. Ik kan schelden en tieren, maar dat heeft geen enkele nut. Deze release hoort gewoon niet thuis op deze site. Een enkele keer duikt er een gitaartje op in de mix, maar verwacht geen power in de stijl van KMFDM of Feindflug. Nee, dit is zeer slap. Die poppy trance remixen op het einde zijn dan ook de perfecte wijze om Tunes for my Santiméa af te sluiten.

Er zullen in de scene ongetwijfeld mensen zijn die compleet los gaan op deze muziek. Wellicht van die moderne Joker wannabes. Niet de Ledger, Nicholsen of Hammil varianten, maar van die personen die gebaseerd zijn op die moderne gangster, gespeeld door de zanger van 30 Seconds To Mars in Suicide Squad. Het heeft geen klap met elkaar te maken, wat ik nu uitkraam, maar beide zijn zwak en wisten elke positieve verwachting bruut te vernietigen. Radikult van Morbid Angel was hierop nog een pareltje geweest.

Maar toch nog één dingetje, want hoewel de muziek dusdanig zwaar kloten is, moet ik de credits geven aan Wolff. De nummers zijn eerlijk gezegd wel aardig goed gestructureerd. En ook zijn Carina Böhmer en Kerstin Doelle zeker geen onverdienstelijke zangeressen. Helaas moesten ze het doen met dit. Hiermee is ook al het positieve gezegd. Ik voelde me vooral vies toen de schijf afgelopen was, en dat kwam niet door het kinky artwork!

Score:

25/100

Label:

Hall of Sermon, 2016

Tracklisting:

  1. Le Seulvrai
  2. Moonlightfire
  3. Alive
  4. Santiméa
  5. Go!
  6. Heartbeat
  7. La Vie Passee
  8. Keep Me Alive
  9. Take Me Now
  10. Recall III
  11. Take Me Now (Kartagon Remix)
  12. Go! (Raven Mix)

Line-up:

  • Tilo Wolff – Alles
  • Carina Böhmer – Zang
  • Kerstin Doelle – Zang
  • The Lacrimosa Session Orchestra – Violen, Cello’s, Percussie, Dubbele Bas

Links: