Interview met Fearless Vampire Killers
De heren van Fearless Vampire Killers zijn morgen weer aanwezig in Nederland voor een show in Amsterdam. De band heeft duidelijk succes en is druk bezet. Ik had nog enkele vragen klaarliggen om de afloop van Vans Warped Tour en het succes van hun laatste EP Bruises in de verf te zetten, maar ik kreeg hen nu pas te pakken.
Dag heren. Het wordt tijd om jullie wat vragen te stellen, want dat Vans Warped Tour-optreden bevestigde wel dat jullie een pak succes hebben. Op welke manier was dit event speciaal voor jullie en hoe reageerde het publiek op de nieuwe nummers?
Het was wellicht onze beste show van vorig jaar. We hadden het grootste publiek op dat podium die dag en de mensen gingen gewoon uit hun dak op zowel het oude als het nieuwe materiaal. Wat kun je nog meer wensen als band?
Jullie bestaan al sinds 2008, maar het debuut was er pas in 2012. Dat betekent dus dat jullie op een relatief korte periode een immens succes opgebouwd hebben. Hoe verklaar je die weg naar de beroemdheid binnen de alternatieve rockscene? Was dit jullie doel van bij het begin?
Wel, het lijkt alsof het veel langer duurde dan vier jaar. Heel wat van die tijd werd gebruikt om te verhuizen naar Londen en om onze weg daar wat te vinden. We waren amper achttien jaar oud, dus we ontwikkelden ons niet enkel als muzikanten, maar ook als volwassenen. Na verloop van tijd kreeg het album meer vorm en we traden op in heel wat jeugdclubs… Voor we het wisten hadden we genoeg fans om een verdere stap te zetten en de magazines vonden hun weg naar onze band!
Fearless Vampire Killers verscheen ook op onze website, met de release van jullie vorige plaat in 2014. Niet echt iets waar mijn collega voor te vinden was, maar misschien is het gewoon iets te mainstream/commercieel voor velen met een voorkeur voor ondergrondse extremiteiten. Dit is de tweede keer dat jullie opduiken bij ons, dus richten we ons even tot de mensen die jullie nog niet kennen, maar zich wel zullen vinden in jullie stijl. Welke bands worden vaak in een adem vermeld met jullie?
Ik zou zeggen dat we het vaakst vergeleken worden met Panic! At The Disco, Fall Out Boy en My Chemical Romance. We zijn echter ook hevige Avenged Sevenfold-fans, en ik denk dat die invloed ook terug te vinden is in onze muziek.
Was het opname- of schrijfproces anders bij Bruises, in vergelijking met jullie laatste full-length?
Er was niets anders aan de manier van opnemen, maar het schrijfproces was wel anders. We probeerden ervoor te zorgen dat onze arrangementen dit keer echt goed waren. We hebben er steeds wel voor kunnen zorgen dat onze melodie goed zat, we hebben melodietjes in overvloed, maar ik denk dat we dit keer door hadden dat een goede melodie niet genoeg was. Er is immers ook nood aan een goede en sterke basis. Dus hebben we nu geprobeerd om nummers te maken die een impact leveren en rechttoe rechtaan zijn.
En dat horen we meteen op jullie nieuwe video Feel Alive, die ook de opener is van Bruises. Was dit de enige reden, of zit er een goed verhaal of gevoel in dat jullie willen overbrengen naar het publiek, zowel thuis als op de shows?
Wel, het was de favoriet bij onze vrienden, die we naar hun mening vroegen. We vonden zelf ook dat hier heel wat vitaliteit in schuilde en die wilden we graag overbrengen. Iets meer upbeat en opwindender.
Laurence schrijft heel wat binnen jullie band, en schrijft ook wel eens een boek. Betekent dit ook dat er een verhaal zit achter Bruises? Vinden we dat terug op Obsidian Bond?
Nee, met Bruises wilden we daar even van afwijken. Er is zeker een thema aanwezig, maar dit album was qua schrijfproces vrij gelijk verdeeld. We wilden een plaat die vooral invulling gaf aan onze eigen ervaring en minder inging op fictie.
Ik gebruikte even een vreemd woord. Misschien is dit een goede plek om het concept van Obsidian Bond uit te leggen aan de mensen die nog niet ingewijd zijn binnen jullie Fearless Vampire Killers heksenkring?
Wow, heksenkring… The Obsidian Bond is een sociaal network dat we opgericht hebben voor onze fans. Het dient om hen samen te krijgen zodat ze verhalen kunnen delen. Er zijn fora, gallerijen, live feeds en heel wat extra inhoud.
Die vergelijking met een heksenkring komt wellicht wat door jullie naam, de fictieverhalen en dit online netwerk voor gelijkdenkenden. Jullie staan als band vaak op een podium, maar ik zag tot nog toe geen show van jullie. Geven jullie het vampierenthema ook vorm op de planken, of zijn er dingen die jullie live belangrijker vinden? Wanneer is een show geslaagd voor Fearless Vampire Killers?
Ik denk dat het gewoon erg belangrijk is dat je geniet van het moment. De verbinding tussen jou en het publiek, en die tijdspanne waarin de twee partijen zich amuseren, daar gaat het om binnen rockmuziek. En dat je die momenten samen kan beleven.
Een mooie invulling van ‘carpe diem’. Jammer dat zo’n momenten eind vorig jaar verstoord werden in Parijs. Ik bedacht het merendeel van deze vragen enkele weken na die donkere nacht met de aanslagen. Heeft jullie dat geraakt als populaire rockband? Voelt het nu anders aan om op een podium te staan?
Gelukkig hebben we zoiets niet van dichtbij moeten meemaken en neen, het voelt niet echt anders aan. Ik geloof heel erg in het motto ‘the show must go on’. Als je jezelf als band gaat aanpassen, dan winnen de terroristen gewoon. Dat is ook hetgene wat ze willen.
Ik kon het zelf niet beter formuleren. Nog enkele laatste woorden?
Bedankt voor je tijd!
Links: