Carach Angren en Baldrs Draumar in Drachten
Poppodium Iduna, 1 juli 2016
Op een typisch Nederlandse zomerdag, inclusief regen, speelt de Limburgse band Carach Angren in het poppodium Iduna van Drachten. Het voorprogramma wordt verzorgd door de regionale Friesche helden van Baldrs Draumar. Deze noorderlingen brachten vorig jaar hun tweede full length uit: Aldgillissoan. Ook de hoofdact zelve bracht vorig jaar een nieuwe plaat uit, die ze vandaag onder andere vertegenwoordigen. We hebben het natuurlijk over This Is No Fairytale.
Om 20:00 gooide de zaal in Drachten de deuren open, en dat is ook de tijd waarop uw verslaggever zijn aanwezigheid bekendmaakte. De show zelf was een half uur later gepland van start te gaan, maar uiteindelijk liet Baldrs Draumar nog even op zich wachten. Een klein ogenblik later wordt dan het spits afgebeten. Hey! Ik herken de intro van Aldgillissoan! Hierna barst het met folk vervulde geweld dan eindelijk los. En hoe! Ik heb zelden meegemaakt dat het publiek bij een voorprogramma al zo los ging, met moshpits en folkdansjes en al. Er kwamen een aantal titels voorbij die ik zo kon herkennen: Wolvetiid, Koppen Yn‘e Mist en Yn‘e Meahal behoorden tot de hoogtepunten in het oeuvre van de Friezen.
Nadat het laatste nummer van de vikingen is uitgegalmd, is het tijd voor een verrassend korte drink/rook/praat-pauze, waarna Carach Angren het podium beslaat. Ook hier een korte intro, waarna There’s No Place Like Home losbarst. Ik had de band nog niet eerder live gezien, maar als u de album-versie van deze mannen al vet vindt, staat u op een concert nog veel meer moois te wachten! Carach Angren speelt namelijk alles nagenoeg perfect. Daarnaast is de presentatie een genot om naar te kijken. Lekker theatraal en over-the-top allemaal, maar toch heel strak en goed.
Na een kort aantal nummers slaat echter het noodlot toe: het geluid valt uit. Of zoals één van de mannen van Baldrs Draumar mij later verduidelijkte: de geluidskaart in de laptop van Carach Angren had het begeven. Dit probleem bleek moeilijk oplosbaar en de onderbreking was toch van significante duur. In de tussentijd knoopte ik een gezellig gesprek aan met een man in het publiek. Na dit ongenode intermezzo gaat de band weer verder. De heren maken de show af alsof deze nooit onderbroken is, en het was heel vet om mee te maken, zowel qua muziek als qua stagepresence.
Met deze onderbreking door technisch falen is de avond iets langer dan gepland, maar beslist niet minder gezellig! Beide bands overstijgen op het podium hun studiowerk, zoals het hoort. Zowel de Friezen als de Limburgers waren fenomenaal op het podium, en mocht u de kans krijgen één of beide van deze bands live te aanschouwen, dan raad ik u dat zeker aan!
Links: