Snap – Bras
Atypeek
Records, 2015
Soms heb je dat machines in een bepaalde cadans bewegen en je daar een nummer in herkent. Bij Snap is dat het uitgangspunt. De band bestaat uit drie Fransen die over de hele wereldbol verspreid zitten en de leden gebruiken hun instrumenten in de eerste plaats waarvoor ze niet bedoeld waren. Dit levert spannende dissonante muziek op.
Als ex-kunstacademiestudent heb ik mij inmiddels door zoveel slechte experimentele bandjes heengewurmd dat mijn hart sneller gaat kloppen wanneer er wél opeens een band is met leden die kunnen spelen en niet alleen onsamenhangende herrie maken. Wat Snap doet is spannend in die zin dat er geëxperimenteerd wordt op basis van een songstructuur. Zo komt een motief steeds terug en bouwen sommige ‘nummers’ op tot een climax. In sommige nummers wordt een beat geweven en klinken spelcomputerbliepjes. Opvallend is dat Snap veel leegte laat tussen de noise. Geluid komt vaak staccato binnen maar wel strak in het ritme. Hierdoor krijgt het wat agressiefs. De muziek hangt een beetje tussen post-punk en freejazz in. Ik moest soms een beetje denken aan The Ex of Fred Firth, terwijl sommige mensen de vergelijking met Knalpot maken. Die invloed hoor ik slechts van een afstand. Zelf moest ik ook een beetje denken aan die Oostblok-punk uit de jaren 80-90 die zwaar leunde op avant-garde. Verder heeft Bras een goed zapgehalte zodat het ook een beetje doet denken aan de eerste plaat van Naked City. Natuurlijk drukken de elektronica en de synthesizers ook wel hun stempel op de muziek waardoor het geheel eigentijds klinkt.
Het is niet voor iedereen weggelegd, maar als je houdt van avant-garde of post-punk die lekker rockt in plaats van vage soundscapes neerzet, is Snap je band.
Tracklisting:
- Cocktail
- Laine
- Bras
- Beat
- Only
- 341
Line-up:
-
Julien Desprez – Gitaar
-
Yann Joussein – Drums
- Clément Edouard – Elektronica, Keyboards
Links: