Chelsea Grin – Ashes To Ashes
Artery Records, 2014
Noem mij asjeblieft geen deathcore-kenner want dat klopt van geen kanten. Toegegeven, ik lust wel eens een brok deathcore, nu en dan op zijn tijd. Thy Art Is Murder en zo, of het sublieme Infant Annihilator, zelfs een streepje Emmure gaat er tegenwoordig al in. Chelsea Grin had ik nog nooit gehoord. Wel al van gehoord, en natuurlijk ken ik het begrip wel, al was het me beter bekend als een Glasgow smile, met dank aan de film Ichi the Killer.
Goed, muziek. Klaar voor een ferme dosis hak- en beukmetal? Dat is namelijk wat je krijgt met deze derde plaat van Chelsea Grin. Als een onweersstorm trekt dit over je, met heel veel constante donderdreunen die blijven hangen in een broeierige atmosfeer. Dit is dan ook veel meer dan deathcore. Chelsea Grin grossiert eveneens in oerdegelijke staccatoriffs die je zo bij de Soilwork-/Disarmonia Mundi-verkoper om de hoek zou kunnen gaan halen (inclusief melodische solootjes). Het cumuleert tot iets wat je niet alleen dient te beluisteren nadat je overdreven veel testosteron in je lijf hebt zitten, maar ook wanneer je geprikkeld bent en je liever niet al te actief afreageert op je vreselijk irritante medemensen. Dat laatste is zeer opmerkelijk, toch het stuk over de beluisterbaarheid in passief-agressieve toestand, want daar mankeert het nogal eens bij deathcore. Niets daarvan bij Chelsea Grin, de vele breaks, chugs, screams en andere vormen van catharsis zijn zelfs combineerbaar met de invallende duisternis en een kopje citroenthee. Het feit dat ze met drie gitaristen door elkaar spelen is daar geenszins vreemd aan.
Tracklisting:
- Playing with Fire
- Pledge Allegiance
- Morte ætérna
- Nightmares
- Illuminate
- Sellout
- Waste Away
- Ashes
- …To Ashes
- Angels Shall Sin, Demons Shall Pray
- Letters
- Cheers to Us
- Clockwork Undying
- Dust to Dust…”
Line-up:
- Alex Koehler – Keel
- Jason Richardson – Gitaar
- Jaek Harmond – Gitaar
- Dan Jones – Gitaar
- David Flinn – Bas
- Pablo Viveros Segura – Drums
Links: