The Blues Junkies – TGBJ
Motorwolf, 2013
Er zijn soms van die bands waarvan je weet dat ze een behoorlijke reputatie hebben, maar waar je eigenlijk nog nooit één noot van gehoord hebt. The Blues Junkies is zo’n band. Naar het schijnt blaast de band elk willekeurig publiek omver met zijn energieke set en van horen zeggen klinken ze op plaat ook niet slecht. Tijd om het zelf even uit te zoeken.
Grappig genoeg klinken The Blues Junkies ook gewoon net zoals ik had verwacht. De rauwe brok energie die uit mijn boxen knalt kent zijn oorsprong in de betere Motörhead-traditie en wordt verder opgeleukt door uitstapjes richting stoner en sludge. Sommigen noemen het speedrock, maar een Lemmy zou het gewoon stevige rock ’n roll noemen. Op speed wel te verstaan.
Echt origineel wordt het nergens, maar dat hoeft bij dit soort beukrock natuurlijk ook helemaal niet. Zolang de drums maar heftig knallen, de zanger zijn keel schor kan schreeuwen en de boel lekker vooruit gaat. De solo’s zijn soms flitsend en op andere momenten eerder bluesy. Gas terugnemen doen ze maar heel af en toe en aan intro’s en outro’s doen ze al helemaal niet.
The Blues Junkies dus. Nul op het rapport voor vernieuwing, maar ze vermijden de herexamens moeiteloos met hun felle riffs, rauwe energie en aanstekelijke songs. Nu moet ik ze enkel nog eens live zien op te pikken.
Tracklisting:
- Can’t Get Higher
- T.G.B.J.
- #3
- Skull & Bones
- Bad Day At The Office
- Let’s Invade This Country Go
- Hurts Like Hell
- Come On Let’s Twist Again
- Somebody Else
- Iron Lung
- Wild (Cheese Runnin’)
- Junk
Line-up:
- Sander – Vocals, Guitar
- Franco – Vocals, Bass
- Karel – Drums
Links: