The Unclean – The Eagle
Eigen beheer, 2013
De hardrock van The Unclean is lekker typisch. En in dit geval is dat goed. Het in eigen beheer uitgebrachte The Eagle heeft een vettige sleazy sound en is een feest van herkenning te noemen dankzij de ruwe gitaarsound, de solo’s en het drumwerk. Weer zo’n schijf die het perfect doet in de auto, of in een vettig smoezelig café voor truckers en motorrijders. Rauwe hardrock ’n roll met een ziel en gevoel. Perfect om te draaien tijdens een avondje gezellig bieren en lachen met je maten, of op een afterparty voor dronken metalheads op een festival.
Het klinkt allemaal lekker Amerikaans, een combinatie van modernere hardrock maar zeker beïnvloed door een hoop bands uit de laatste drie decennia van het vorige millennium. De rauwe (blues)strot van zanger en gitarist Bremmy heeft karakter en past perfect bij wat de rest van de band speelt. Geen metalen randje, maar de muziek is stevig genoeg om je subtiel met je hoofd te laten knikken. De songs op de tweede helft van het album dammen wat in qua tempo maar zijn minstens zo sterk als de voorgangers. Ik ruik nog net niet de geur van bier, zweet en zware shag tijdens het luisteren, maar je kunt je wel indenken hoe deze muziek klinkt na deze woorden. Een heerlijke soundtrack voor alle hierboven voorgestelde taferelen en een aanrader voor een avondje rocken!
Tracklisting:
- On We Go
- Live For The Day
- Million Dollar Jezabel
- Away Too Long
- Not So Bad
- Strange Kind Of Living
- Been Gone
- Nothing Left To Say
- The End
Line-up:
- Bremmy – Vocals, Guitars
- Burns – Bass
- Frank – Drums
Links: