The Gathering – Disclosure
Psychonaut Records, 2012
The Gathering is allang niet meer die band van weleer. De band die de afgelopen periode in de ‘1992 bezetting’ haar eerste album Always… op verscheidene plaatsen integraal uitvoerde. En niet onverdienstelijk ook. Disclosure is echter absoluut geen terugkeer naar de muziek die de band een kleine 20 jaar geleden maakte. Het tweede album met de Noorse Silje achter de microfoon is, het zal niet verrassen, een voortzetting van de koers die de band feitelijk al sinds If_Then_Else heeft ingezet. Een nadrukkelijker rol voor de toetsen en elektronica en een bescheidener inbreng van de gitaar. Meer aandacht voor sfeer dan voor een vette riff.
Disclosure opent met het dromerige Paper Waves dat bijna poppy aandoet. Meltdown kent twee gezichten. Een uitbundig en een ingetogen. In dit nummer heeft de trompet een nadrukkelijke rol als de begeleider van de overgang van uitbundig naar ingetogen. Het leidt er wel toe dat dit nummer als een nachtkaars uitgaat. Wel aardig om te vermelden is dat toetsenist Frank Boeijen hier ook een stuk zingt. Zijn stemgeluid doet een beetje denken aan dat van Kevin Moore (OSI). Het past wel.
Het slappe Paralyzed, het iets betere Missing Seasons en I Can See Four Miles zijn wel erg rustig. De laatste roept dezelfde dromerige sfeer op die een album als Souvenirs weet te bewerkstelligen. De toetsen doen hier soms aan het meer recente werk van Anathema doen denken. Het klinkt erg georchestreerd, heeft een aardige spanningsboog, maar bevat te weinig aanknopingspunten en ‘bite’ om een blijvende indruk te maken.
Wel erg sterk en afwisselend is Heroes For Ghosts. Het refereert aan het verleden, ik hoor hier duidelijk If_Then_Else terug. Het is bijna het langste nummer van de plaat, maar houdt wel de aandacht vast. Het over verschillende nummers verdeelde tweeluik Gemini kan mij dan weer niet zo heel erg boeien. Evenals de overige, overwegend rustige nummers, ontbeert het hier aan een herkenbaar ijkpunt. Het leidt ertoe dat Disclosure vooral een vluchtig karakter heeft.
Disclosure zal voor de met de band meegegroeide liefhebber niet vreemd in de oren klinken. Er valt voor hen genoeg te genieten. Zij die stiekem gehoopt hadden dat The Gathering de stijl uit de beginjaren weer zou oppakken na de reünieshows treffen op Disclosure een totaal andere band. Een band die tegenwoordig nog meer dan voorheen leunt op toetsen dan op gitaren. Kwalitatief hoogstaand (de plaat klinkt als een klok), maar ik vraag mij af hoe lang The Gathering nog besproken zal worden in de metalbladen en op sites als de onze.
Tracklisting:
- Paper Waves
- Meltdown
- Paralized
- Heroes For Ghosts
- Gemini I
- Missing Seasons
- I Can See Four Miles
- Gemini II
Line-up:
- Silje Wergeland – vocalen
- René Rutten – gitaar
- Frank Boeijen – toetsen
- Marjolein Kooyman – bas
- Hans Rutten – drums
Links: