Cadaveria – Horror Metal
Bakerteam Records, 2012
Een decennium geleden besliste ‘schaduwmadam’ Cadaveria samen met haar collega-drummer om Opera IX voor bekeken te houden en verder te gaan met de band Cadaveria. Met een vierde plaat labelt de band nu ook de muziek die ze brengt: eigenlijk gaat het bij de band zoals we dat gewend zijn om een genre dat wat gegrepen is uit de black/death/doom/gothic metalmarkt, maar het is nu gewoon makkelijker om te zeggen dat je horror metal maakt. Niet dat het om de ideale achtergrondmuziek gaat waarbij je begint te huiveren wanneer er tegelijkertijd ook wat spookverhalen verteld worden met Halloween, ook geen huiveringen (of zelfs lichte tintelingen) omdat de mengelmoes die Cadaveria brengt zo uniek en bewonderenswaardig is. Het fundament van dit genre is helemaal niet zo spookachtig en verrassend, al moet over deze factie van het voormalige Opera IX wel gezegd worden dat er tenminste een fundament is.
Op elk van de tracks komt een duo van ingredienten uit de hutsepot telkens iets harder door. Zo brengt opener Flowers In Fire een doomy sfeertje dat wel wat Candlemass-tinten heeft en waar tijdens het rustigere interval de zuivere stem van zangeres Cadaveria ook duidelijk spraakmakender is dan de vrij ééntonige sliert aan screams die deze full-length ook weer vult. Op Death Vision komt die doom-invulling ook terug, en wordt er zelfs nog een puike solo in verwerkt. Halverwege de eerste track weegt black metal dan plots zwaarder door in het geheel, met een stijl in het straatje van Khold en Satyricon en zelfs op het einde van Requiem met een trippende melodie. Daarnaast heb je dan ook de rollende death metal-inbreng die met een symfonische onderlaag gebracht wordt, zoals op The Night’s Theatre.
Voor de lezer me voor gek verklaart en als een bezetene naar de shop snelt, moet dat toveren met genres en bandnamen echter wat gerelativeerd worden. De band bakent structureel duidelijke variaties af, maar de textuur vertekent op microschaal toch wel wat afknappers. Zo zijn de gitaarpartijen verbijsterend saai, bepaalde riffs worden zo fel uitgemolken dat de overgangen tussen de stijlen eigenlijk veel sneller en creatiever zou moeten plaatsvinden. Goed, hier en daar duikt er eens een symfonische toets op of ramt er even een andere gitaarlijn doorheen, maar deze basis vormt duidelijk niet de geschikte basis om op weg te trippen of in andere gevoelsoorden terecht te komen.
Deze ‘horror metal’ geeft het gevoel dat alle paden even bewandeld worden, maar dat het samengesteld pad eigenlijk nergens heen loopt. De soep van Cadaveria blijft, ook met deze release, goed gebonden maar smaakt erg ongezouten, wellicht omdat de vunzige punch van black metal, de agressiviteit van death metal en de emotie van doom nagenoeg ontbreekt. Uitzondering op de regel is de mooie tweede helft van The Oracle (of The Fog), waar met luchtige symfonieën en cleane zang best een goed resultaat wordt neergeplaatst. Dat zullen dan de gehaktballetjes zijn voor deze horrorsoep, die jammer genoeg de honger niet stilt.
Tracklisting:
- Flowers In Fire
- The Night’s Theatre
- Death Vision
- Whispers of Sin
- Assassin
- The Days of The After and Behind
- Apocalypse
- The Oracle (of The Fog)
- Requiem
- This Is Not The Silence
- Hypnotic Psychosis
Line-up:
- Killer Bob – Bass
- Frank Booth – Guitars
- Dick Laurent – Guitars
- Marçelo Santos – Drums
- Cadaveria – Vocals
Links: