Black Salvation – Lunia
Karge Welten Kunstverlag, 2011
Onze oosterburen komen maar weer eens met iets over de grens. Ditmaal is het een trio genaamd Black Salvation. Een EP met vier nummers. Tot zover niets bijzonders, echter deze EP is langer dan menig zichzelf respecterende full length, namelijk een vol uur!
Nu moet de speelduur niet het bijzondere zijn maar de muziek, hoor ik al denken. Ik kan wel al verklappen, die is ook bijzonder. Maar is bijzonder ook altijd positief, dat ga ik in de komende regels duidelijk maken. Laten we maar beginnen met de muziek in een hokje te stoppen, dan kunnen de eerste mensen al stoppen met lezen en tijd spenderen aan muziek die ze meer aanstaat. Stoner, doom, space drone, of zoiets. De verwachtingen zijn er nu. Het compleet samen live ingespeelde album trapt af met Inhale Lucifer, er komt hier een heerlijke riff bovendrijven die geniaal is in zijn eenvoud. Deze zingt dat het een lieve lust is. Als de riffs echter wegvallen voor het meer jamsessie-achtige gedrone, zakt de aandacht wel wat weg maar gelukkig is daar weer die geweldige riff. Met Lunia vervallen ze meer in de richting van een swingende en ronkende drone die voornamelijk door de bas gestuurd wordt. Dit is muziek die bedoeld is om liggend met geestverruimende middelen van te genieten.
Met Doomed Utopia wordt er weer een geweldige riff van stal getrokken die zich vast slaat in je hoofd en tussen je schedelwanden heen en weer blijft hameren. Helaas, helaas vervalt dit na enkele minuten weer in de meer spacey stoner doom-stukken die weinig structuur bevatten en hiermee het uiterste van de luisteraar vragen. Gelukkig wordt er tijdens de jamsessies wat gesoleerd zonder richting. Dan het ruim twintig minuten durende sluitstuk wat naast weer een heerlijke riff en vuige, rokende vocalen overgaat in bijna vijftien minuten richtingloos aanslaan van akkoorden. Drums die wat patronen herhalen en voornamelijk veel vuiligheid in het gedrone uitstralen.
Uiteindelijk blijf je na een uur muziek met een vreemd gevoel achter. Ben je net getuige geweest van een stoner doom-trip van een uur of van een richtingloze jamsessie met wat leuke ideeën? De riffs overtuigen mij om deze heren het voordeel van de twijfel te geven en een krappe voldoende toe te kennen op voorwaarde dat de goede riffs en richting op het volgende album meer (zeg tachtig procent) aanwezig zijn.
Tracklisting:
- Inhale Lucifer
- Lunia
- Doomed Utopia
- Ghosts of Dying Time
Line-up:
- Paul – Vocals, Guitar
- Seitz – Drums
- Birger – Bass
Links: