So is the Tongue – A Child of Divorce
Nefarious Industries, 2012
So is the Tongue is een experimentele rockband uit Amerika, en A Child of Divorce is het tweede album wat dit trio uitbrengt. Tevens is dat direct het meest zinnige wat ik van deze plaat kan zeggen, behalve misschien dat er zeven songs op staan en dat het ding een kleine drie kwartier duurt. Buiten die informatie om kan ik namelijk niets met A Child of Divorce, en na diverse luisterbeurten ben ik er nog steeds niet uit of dit nu geniaal is of gewoon geneuzel van een band die het zelf ook niet helemaal snapt.
A Child of Divorce is een plaat die je opzet, om ook direct ook weer te vergeten. Het kabbelt allemaal maar voort; hier ingetogen, daar wat losbarstend, maar nergens memorabel of indrukwekkend. Ron Varod kreunt met zeurende stem wat in de microfoon, de muzikale omlijsting klinkt te vaak als drie bandleden die hun eigen ding doen om sporadisch op hetzelfde punt uit te komen, en qua productie echoot het de speakers een beetje zinloos uit. Het is een samenraapsel van hardrock, postrock, jazz en prog, en of het goed is of niet durf ik je niet te vertellen. De onderstaande en vrij veilige vijfenzestig punten zijn dan ook, net als de muziek van So is the Tongue, vooral uit de lucht gegrepen, maar vooral omdat het ook weer niet slecht is wat de heren doen. Het advies is aan een ieder wiens interesse inmiddels wél gewekt is het zelf maar te ondervinden; ik durf A Child of Divorce niet aan of af te raden.
Tracklisting:
- Pt. I
- Conflicting Stories
- Pt. II
- Either Way
- People Don’t Forget
- Pt. III
- You’re Nobody
Line-up:
- Ron Varod – zang, gitaar
- Greg Meisenberg – bas
- Justin Thouret – drums
Links: