Lydia’s Gemstone – The New Melancholy
Twilight Vertrieb, 2011
Het Oostenrijkse Lydia’s Gemstone maakt zogeheten dark rock die in de verste verte wat aan acts als Danzig of Joy Division en aanverwante sonische collegae doet denken, en hoewel het in het begin even wennen is aan het stemgeluid van Markus Keimel is The New Melancholy een plaat die je na enig doorzetten toch wel degelijk kan grijpen.
Vierendertig minuten en acht songs lang is The New Melancholy, en dat is ook een mooie speelduur, voordat de verveling en de langdradigheid toeslaat. Binnen deze acht songs weten de heren de nodige variatie aan te brengen in het inderdaad vrij melancholieke geluid, door het toevoegen van wat elektronische geluiden (Noir), een enorm sfeervol instrumentaal stuk (het einde van The Gemstone Anthem) en de nodige pit (het opzwepende Supersonic (Apaerophobia)). Enige struikelblok is hier en daar nog steeds Keimel, die zich soms niet helemaal thuis lijkt te voelen in wat er stemtechnisch van hem verwacht wordt.
Fans van geluiden à la Joy Division, The Sisters of Mercy of Danzig doen er goed aan dit The New Melancholy eens aan een grondige luisterbeurt te onderwerpen. Wat de band in dit ruime half uur weet klaar te spelen is namelijk zeker niet mis.
Tracklisting:
- The Lunar Threnody
- PanDemonIum
- Karmagaddon
- The Gemstone Anthem
- Noir
- Interitus
- Supersonic (Apaerophobia)
- Black Oak Wood
Line-up:
- Markus Keimel – zang, gitaar
- Hannes Achmüller – gitaar
- Joachim Halbedl – bas
- Christian Keimel – drums
Links: