Destruction – Birth of Malice

Geschreven door op 31-12-2025 om 16:31.

De vijftiende plaat (of eigenlijk de zestiende als we de periode uit de jaren ’90 die de band zelf uit het bestaan heeft geschrapt eigenwijs gewoon meetellen) van Destruction: de eeuwige derde van de Big 4 der Duitse thrash na de onbereikbare grootheden Kreator en Sodom, maar ver voor de makkers van Tankard. Birth of Malice is de titel van het album en we kunnen de plaat met een paar rake omschrijvingen zodanig wegzetten dat u niet eens verder hoeft te lezen: oerdegelijk, lekker weg luisterend, old-school thrash, altijd welkom, doet u mij er nog maar vijftien of zestien.

U wilt toch verder lezen? Geen probleem, want er valt heus nog wel wat te vertellen over Birth of Malice. Zo is Destruction gelukkig nog steeds een kwartet (thrash zonder echte slaggitarist is toch echt minder) en is dit het tweede album in de bezetting Schmier/Martin Furia/Damir Eskić/Randy Black na het prima Diabolical. De heren leverden een bevlogen plaat af die bij vlagen lekker venijnig klinkt maar hier en daar ook een beetje wegzakt en te weinig blijft hangen. Typisch Destruction dus: te groot voor servet, te klein voor tafellaken.

Het titelnummer is een instrumentale opener die onheilspellend toewerkt naar het nummer Destruction, dat uiterst smaakvol van start gaat. ‘We’re Destruction’ spuwt Schmier in de microfoon, waarna hij er een paar ijselijke gilletjes uitgooit. Het is even simpel als doeltreffend maar het volume gaat gelijk een tandje hoger. ‘This is our lifeblood/No right nor wrong/Follow the metal/Forever strong’. Schmier is afgelopen jaar 59 geworden en dit soort teksten hebben een hoog middelbare school-gehalte maar het is razend effectief rondom de woeste gitaar-, bas- en drumpartijen die de lange Duitser er omheen heeft gebouwd. Vette video ook:

Het daaropvolgende Cyber Warfare (één van de drie nummers die Schmier met Martin Furia heeft geschreven) is ook al zo’n heerlijke beuker met prima gitaarspel en rustig ademhalen zit er niet in als No Kings – No Masters wordt ingezet met wederom erg fijne gitaarplukkerij. Scumbag Human Race zorgt ook al voor een vette grijns op mijn gezicht want Destruction heeft voor de vierde keer een heerlijke track afgeleverd. Ook God of Gore heeft alle bouwsteentjes voor een vijfde klapper maar als het erop aankomt blijft dit nummer toch het minst plakken van de werkjes op deze plaat tot nu toe.

Met A.N.G.S.T. gooien de heren het tempo aanvankelijk omlaag om daarna naar een spetterend einde te spelen en wordt het niveau van de eerste paar nummers weer aangetikt. Toch kantelt het zwaartepunt niet meer. Er is niets mis met Dealer of Death, Evil Never Sleeps en Chains of Sorrow. Integendeel: ik betrap mezelf erop dat ik zo nu en dan met een kwaadaardige grimas mee zit te bangen maar over het algemeen is het nèt niet (met uitzondering van Evil Never Sleeps, daar is het met een lampje zoeken naar de hoogtepunten). Natuurlijk vliegt Destruction nergens uit de bocht – dat gebeurt niet meer na een carrière van meer dan veertig jaar – maar er blijf inmiddels te weinig hangen.

Pas bij de officieuze afsluiter Greed vinden de heren weer de lef, soepelheid en sprankeling van de eerste nummers terug. Officiële afsluiter Fast as a Shark is natuurlijk een cover van het Accept-nummer uit alweer 1982. Respect voor de inmiddels bejaarden dat hun werkje nog altijd ruimschoots de tand des tijds doorstaat, maar het is anno nu toch ook een beetje een gemakkelijke keuze voor Schmier en kornuiten om juist dit nummer te kiezen voor een nieuwe versie. De beste cover van Fast as a Shark is immers al lang gemaakt (door Altar in 1998) en Destruction ligt natuurlijk behoorlijk in het straatje van Accept. Dus dan is 1 en 1 al snel 2 en was een cover van een band uit een andere muzikale richting leuker geweest. Toch doet dat allemaal niets af aan het feit dat Birth of Malice gewoon een oerdegelijke, lekker weg luisterende, old-school thrashmetalplaat is. Maar dat wist u al.

Score:

83/100

Label:

Napalm Records, 2025

Tracklisting:

  1. Birth of Malice
  2. Destruction
  3. Cyber Warfare
  4. No Kings – No Masters
  5. Scumbag Human Race
  6. God of Gore
  7. Angst
  8. Dealer of Death
  9. Evil Never Sleeps
  10. Chains of Sorrow
  11. Greed
  12. Fast as a Shark (Accept cover)

Line-up:

  • Schmier – Vocalen, bas
  • Damir Eskić – Gitaar
  • Martin Furia – Gitaar
  • Randy Black – Drums

Links: