Void Paradigm – Tout Ira Mieux Sans Nous

Geschreven door op 11-12-2025 om 18:55.

Dit Franse Void Paradigm komt uit Rouen, de regio Normandië. Sinds 2012 maakt dit drietal al expressieve black metal. De eerste plaat, Void Paradigm, werd nog dat jaar gemaakt en uitgebracht. Nu zijn we drie platen verder. De laatste plaat kwam in 2020, Ultime Pulsation / Demain Brûle. De bandleden van dit gezelschap maken ook deel uit van een heleboel andere gelijkgestemde bands, onder andere Ataraxie. Ze hebben zich zelfs verenigd en noemen hun collectief La Harelle. Onder deze vleugels zit onder andere de band Sordide.

De plaat werd verdeeld in twee lijvige stukken, maar eigenlijk kan je het ook zien als één lang nummer. De heren steken heel wat muzikale grenzen over en creëren hun eigen wereld. Deze wereld wordt ook vormgegeven door het beeldhouwwerk Clarisse Griffon du Bellay. Om hun wereld nog meer muzikale omlijsting en omkadering te geven werd zelfs de hulp ingeroepen van niemand minder dan Mütterlein. Zo krijg je een muzikaal epos dat sterk aanleunt bij bands als Ved Buens Ende, Dodecahedron en Deathspell Omega.

Aan de eerste maten en klanken hoor je dat deze plaat een moeilijk avontuur zal worden. Het is een verhaal dat niet al te rechtlijnig wordt verteld. Kan ook moeilijk anders als je bovenstaande bands hebt aangehaald als voorbeelden. Het lijkt moeilijk te zijn een rode draad te vinden. Ik raad je dan ook aan deze niet te gaan zoeken en je gewoon te laten meegolven op alles wat je gepresenteerd krijgt. Dissonant gitaarwerk dat in alle hoeken en gaten kruipt, verwrongen drumwerk dat geen moeite heeft om net dat spel te volgen. Daarbovenop, tussen en onder fietsen de vocalen op bijzonder expressieve wijze. Na een paar minuten ben je helemaal tureluurs gedraaid. Doorheen dit eerste deel van het album hoor je bij welke genres de drie heren nog zijn aankloppen. Rokerig jazzy thema’s worden moeiteloos afgewisseld met eerder weinig directe rock of punkachtige thema’s. Volgens het meegeleverde schrijven hanteert de band ook dodecafonische muziektechnieken. Iets waar ik helemaal geen brokkel kaas van gegeten heb. Dat is voor de echte kenners en techneuten.

Deel twee van deze toch al wel bijzonder avontuurlijke trip brengt ons niet echt in een ander domein of gebied van de bands hersenspinsels. Het is Mütterlein die de brug vormt tussen deel één en twee van deze plaat. Opnieuw dat expressieve drumwerk dat gecombineerd wordt met de bizarre gitaarthema’s waarin heel wat gevoel verstopt zit. Wanneer dan de vocalen het verhaal verder vertellen lijkt er wel iets te gebeuren. Het verhaal lijkt in mijn oren in dit deel toch beter te volgen. Misschien komt dat door het directere spel, ook vocaal is het gevoeliger en zo directer.

Of het nu allemaal veel beter zal lopen wanneer zij er niet zouden zijn dat betwijfel ik toch ten zeerste. Ik ben en blijf er stellig van overtuigd dat er wel een reden te vinden is waarom bepaalde individuen op deze draaiende aardbol dienen rond te lopen ook al is het maar kort. Dit Franse Void Paradigm is een expressieve, experimentele blackmetalband die met plaat nummer vier, Tout Ira Mieux Sans Nous, dit nog eens vrolijk etaleert.

Score:

70/100

Label:

I, Voidhanger Records, 2025

Tracklisting:

  1. Part I
  2. Part II

Line-up:

  • Alexis Damien – Drums
  • Julien Payan – Gitaar, basgitaar
  • Jonathan Thêry – Zang

Links: