Christ Agony – Anthems

Geschreven door op 13-12-2025 om 16:29.

Het nieuwe album van Christ Agony, Anthems, is na een stilte van bijna negen jaar een opmerkelijke terugkeer. Waar de band in zijn klassieke periode (bijvoorbeeld met Unholyunion (1993) en Daemoonseth – Act II (1994)) nog uitblonk in rauwe, klassieke black metal met scherpe tremolo’s en brute snelheid kiest men nu voor een zwaarder, langzamer en meer atmosferisch geluid. Het resultaat is geen nostalgische herhaling maar eerder een volwassen manifest waarin de sleutelfiguur Cezar opnieuw de regie neemt.

Waar eerdere albums van Christ Agony vooral streefden naar confrontatie en directe agressie zet Anthems in op gelaagdheid. De composities zijn gemiddeld vrij lang met kenmerken zoals (hou je sokken vast) een didgeridoo in Throne Of Eternal Silence en akoestische gitaren die de meeslepende melodieën omlijsten. De productie (Michał Grabowski en Cezar zijn er samen verantwoordelijk voor) is strak en professioneel en zorgt voor een heldere maar toch duistere klank waarin de gitaarmuren zwaar neerkomen maar ook ruimte geven aan de subtielere details. Dit in tegenstelling tot de vaak wat ruwere producties van de jaren ‘90-releases waardoor het nu een klassieke blackmetalfeel heeft die toch hedendaags klinkt.

De composities bevatten sterke momenten. Er staan sterke nummers op. Empire Of Twilight bijvoorbeeld met een langzaam begin waarin Christ Agony gelijk de toon zet. Sanctuary Of Death is een ander hoogtepunt want hierin grijpt Christ Agony terug op de vroegere sound met blastbeats en donkere melodieën. Nocturnal Dominion is een waardige afsluiter waarin akoestische passages en ijskoud riffwerk zorgen voor een explosief einde van Anthems.

Toch zijn er ook kanttekeningen: het album is wat monotoon in opbouw en mist de pieken van vroegere werken. In vergelijking met de energieke en vaak snellere nummers uit de beginperiode voelt Anthems daardoor bedachtzamer en iets ingetogener.

Is Anthems het wachten waard geweest? Het antwoord is tweeledig. Ja, vooral als je een fan bent van de band en geïnteresseerd bent in de evolutie ervan. Anthems brengt niet de radicale vernieuwing, maar bevestigt dat Christ Agony na al die jaren nog relevant is en in staat om een stevig werkstuk af te leveren. Nee, wanneer je verwacht dat Christ Agony opnieuw de stijl van  zijn hoogtijdagen zou evenaren. In dat geval kun je enigszins teleurgesteld zijn. Het album zal wellicht minder iemand wegblazen dan de klassiekers, maar voor liefhebbers van donkere, melodische en ijzige black metal is het een waardige aanvulling.

Anthems is alleszins een geslaagd album dat laat zien dat Christ Agony volwassen is geworden zonder zijn ziel te verliezen. De composities en productie tillen de band op naar een nieuw niveau waarin duisternis en sfeer goed worden gecombineerd en je als luisteraar naar een hoger niveau tillen. Voor wie hunkerde naar iets nieuws van de band: het wachten heeft zijn vruchten afgeworpen, al is het niet direct een allesverzengend meesterwerk zoals sommige vroegere albums dat wel waren. Anthems is eerder een sterk statement in hedendaags jasje.

Score:

78/100

Label:

Deformeathing Production, 2025

Tracklisting:

  1. Empire Of Twilight
  2. Throne Of Eternal Silence
  3. Sanctuary Of Death
  4. Rites Of The Black Sun
  5. Dark Waters
  6. Nocturnal Dominion

Line-up:

  • Cezary “Cezar” Augustynowicz – Zang, gitaar, basgitaar
  • Dariusz “Daray” Brzozowski – Drums
  • August – Drums
  • Mateusz “V” Kujawa – Didgeridoo

Links: