Legion – Code of Honour
Z Rock Records, 2011
Ik ben geen kenner van het hardrockgenre, maar verandering van spijs doet eten en dus lust ik er nu en dan wel eentje. Zeker op zo’n warme lentedag als vandaag gooi ik wel eens een Ratt in de speler, maar ook iets nieuws, zoals dit Legion. Dit is Legion‘s tweede album. Deze Britse band is trouwens niet de eerste creatie van het duo Phil Vincent en Vince O’Regan.
Het is meteen duidelijk dat het een feest van herkenning wordt. Festivalrock met typische teksten (liefde, drank, werk, frustraties, identiteit) en melodische hardrock à la Lynch Mob en Dokken (de Kiss of Death periode) en Ratt. Zanger Phil Vincent heeft een vrij luchtige zangstem en mede door het gebruik van een uplifting setje synths krijgt het wel een AOR-randje, zodat haast iedere hardrockfan zich er in kan vinden. Het mist hierdoor soms wat power, al wordt het nooit echt melig.
Prima plaatje dat het midden houdt tussen melodische hardrock en AOR, met een variëteit aan clichés. Pintje erbij en niet teveel nadenken, zo moet deze opgediend worden. Niet slecht.
Tracklisting:
- Steal the Show
- Long Way Down
- Riding on the Wind
- Down in Flames
- Living With the Past
- Love Ain’t the Same
- All is Forgiven
- Freight Train
- Take Your Time
- Liar
- Hard Times
Line-up:
- Gavin Cooper – Bass
- Steve Hopgood – Drums
- Vince O’Regan – Guitars
- Phil Vincent – Vocals
Links: