Deftones – Private Music

Geschreven door op 27-12-2025 om 16:13.

Eén van de leukste dingen aan schrijven voor Zware Metalen is dat je af en toe één van je favoriete groepen op de korrel mag nemen. Ik denk dat de titanen van alternatieve metal Deftones geen lange introductie behoeven. De band stond aan de bakermat van de nu-metal met Adrenaline en Around The Fur medio jaren negentig. Op de millenniumwissel komt de band met zijn meest legendarische album White Pony op de proppen. Daarop zijn steeds meer shoegaze-invloeden terug te vinden met monsterhits als Digital Bath, Change en Knife Prty. We zien de band hierna steeds verder diversifiëren en cultstatus bereiken met Diamond Eyes en Koi No Yokan als hoogtepunten in de discografie. Tot vandaag de dag de groep vanuit deze cultstatus is geëvolueerd tot een ware titaan in de zware muziek, dankzij een derde leven op ‘goth-thotstagram’. Tiende album Private Music ligt op de snede van de bands populariteit. Is het een stevige verbetering na het mindere Gore of Ohms?

Private Music is intens, intiem en weet op de juiste manieren hard met onzacht af te wisselen. Qua experiment of vooruitstrevendheid valt Private Music een beetje op zijn gat. Dat is echter geen probleem als je naar de kwaliteit van de nummers op zich kijkt. Cut Hands, Milk Of The Madonna en CXZ vegen als vanouds, terwijl I Think About You All The Time een meer ingetogen uitschieter is. Er staat geen enkel zwak nummer op dit album. Vooral de epische zangmelodieën op dit album zijn aandachtstrekkers. De refreinen van Infinite Source, Milk Of The Madonna of opener My Mind is A Mountain zijn enkele van de beste uit de carrière van Chino. Het is duidelijk dat hij erg betrokken was bij dit album en veel vanuit hem kwam, mede door gezondheidsproblemen bij Stephen Carpenter. Ook de bas, zie Milk Of The Madonna, pompt als nooit tevoren. Nieuwe bassist Fred Sablan maakt alvast een fantastische eerste beurt, al waren de schoenen van Chi Cheng of Sergio Vega (ook Quicksand) geen kleine om in te vullen.

Deftones speelt het dus vooral op veilig met Private Music. Er zijn echter ook kleine momenten van experiment terug te vinden. De zalvende sample-outro van Souvenir biedt een zeldzaam moment respijt en de bevreemdende intro van Departing The Body, waar Chino een nieuw stemregister inslaat, belichaamt de gravitas van een albumsluitstuk. Tot slot is ook de verrassend positieve en zalige toon in Infinite Source een ware opsteker halverwege het album.

Private Music is een oerdegelijk album van een band die misschien wel op zijn hoogtepunt verkeert. Aangezien elk album een aparte avontuurlijke trip voorstelt en altijd wel weet te verrassen, is het feit dat dat nu voor één keer niet zo is toch best onverwacht. Begrijp me niet verkeerd: het album is door de intimiteit des te beklijvender. Daarbovenop gaan alle nummers naadloos in elkaar over met samples en vibes, waardoor het album in zijn geheel sterker overkomt. Als je even door de discografie van Deftones bladert, dan valt op dat de productie van dit album de beste is en de gitaren nog nooit zo impactvol hebben geklonken. Een essentieel album van 2025.

Score:

92/100

Label:

Warner Records, 2025

Tracklisting:

  1. My Mind Is A Mountain
  2. Locked Club
  3. Ecdysis
  4. Infinite Source
  5. Souvenir
  6. CXZ
  7. I Think About You All The Time
  8. Milk Of The Madonna
  9. Cut Hands
  10. Metal Dream
  11. Departing The Body

Line-up:

  • Abe Cunningham – Drums
  • Stephen Carpenter – Gitaar
  • Chino Moreno – Zang, gitaar
  • Fred Sablan – Basgitaar
  • Frank Delgado – Keyboards, samples

Links: